Νεο-οθωμανισμός και Νταβούτογλου

Αφόρμηση για τη συγγραφή του παρόντος σημειώματος συνιστούν οι νεο-οθωμανικές θέσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, που ανέπτυξε στο ετήσιο συνέδριο των Τούρκων Πρέσβεων που συγκροτήθηκε στην πόλη Μαρντίν, που βρίσκεται κοντά στα σύνορα με τη Συρία. Στο συνέδριο αυτό ο Νταβούτογλου απέδειξε γι’ άλλη μια φορά -έστω κι αν συγκεκαλυμμένα τη φοράν αυτή- το νεο-οθωμανικό σύνδρομο από το οποίο διακατέχεται, όπως ασφαλώς και άλλοι επίσημοι Τούρκοι ταγοί, σύνδρομο που στοχοθετεί στην παγκόσμια τουρκική πολιτιστική επικηδεμόνευση, με υποδομή άλλους πανάρχαιους πολιτισμούς που σφετερίζονται.
Μίλησε, συγκεκριμένα, για τη «βαθύρριζη ιστορική παρουσία» -για ποια βαθύρριζη ιστορική παρουσία μιλά, όταν οι Οθωμανοί εμφανίζονται στο ΝΑ μικρασιακό χώρο στα μέσα μόλις του 13ου μ.Χ. και καταδιωγμένοι απ’ τους Μογγόλους;-, επαιρόμενος ότι οι πρόγονοί τους είχαν για συμβολό τους το «βαθύρριζο» πλατάνι, που δεν μπορεί εύκολα να ξεριζωθεί. Αφού στη συνέχεια αναφέρθηκε στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό -και κατ’ εξοχήν στους Σωκράτη, Πλάτωνα κι Αριστοτέλη και τον Μέγαν Αλέξανδρο που τον χαρακτηρίζει ως φορέα της αριστοτελικής σκέψης ίσαμε τις Ινδίες και την Αίγυπτο-, στον Ζαρατούστρα (στην Περσία), τον Βούδα (στην Ινδία), τον Κομφούκιο και τον Ταό (στην Κίνα), αποκαλύπτει και το ρόλο που διεκδικεί για την Τουρκία: «Εμείς τους εκπροσωπούμε όλους. Γιατί ο αρχαίος πλούτος που έχουμε, μας κάνει να συναντιόμαστε σε όλους τους πολιτισμούς της Ανατολής, έχουμε πάρει κάτι από όλες αυτές τις κουλτούρες, ταυτόχρονα, όμως, με την έννοια της πολιτικής κουλτούρας βρισκόμαστε στο κέντρο της Δύσης».
Σχεδόν αμέσως σημειώνει παρακάτω: «Για ένα πράγμα να είστε βέβαιοι! Απ’ τη σκοπιά της αρχής της δεκτικότητας, καμιά χώρα στον κόσμο δεν έχει την ιδιαιτερότητα της Τουρκίας να αντιπροσωπεύει την εμπειρία της ανθρωπότητας. Εμείς είμαστε σίγουροι γι’ αυτό και προχωρούμε στην εξωτερική μας πολιτική με αυτή την αυτοπεποίθηση».
Μ’ απλά λόγια οραματίζονται κι εδώ την οικειοποίηση -πέραν και παράλληλα από τις εδαφικές κατακτήσεις- του ανεπανάληπτου αρχαιοελληνικού πολιτισμού, των λαμπρών μεσανατολικών πολιτισμών (Βαβυλωνιακού, Χελδαϊκού, Σουμεριακού, Χεττιτικού κ.ά.), του Αιγυπτιακού, του Ινδικού, του Κινεζικού, του παγκόσμιου γενικά πολιτισμού, πάνω σ’ ένα εποικοδόμημα που θα φέρει την τουρκική ηγετική «ιδιαιτερότητα» – ποιαν, αλήθεια, «ιδιαιτερότητα»;
Έτσι το νεοθωμανικό όραμα -όπως και επί χάρτου εμφαίνεται και όπως το αντιλαμβάνεται και το προωθεί η τουρκική πολιτική ηγεσία- επικαλύπτει το 60% σχεδόν του παγκόσμιου χάρτη, περιλαμβάνοντα στα όριά του τον πλείστο βαλκανικό (περιλαμβανομένης και της Βουλγαρίας), το μεσανατολικό χώρο, τη βόρεια και κεντρική Αφρική, όλες τις πρώην σοβιετικές ισλαμικές χώρες, την Ινδονησία, μέγα μέρος της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας κ.ά.
Ας τα προσέξουν όλα αυτά οι ταγοί μας κι εδώ και στην Ελλάδα -κι είμαστε έτοιμοι να εφοδιάσουμε τον κάθε καθ’ ύλην υπεύθυνο φορέα με το πλήρες της ομιλίας του Α. Ντ. κείμενο και τους συναφείς χάρτες-, για να μην προσγειωθούμε κάποια μέρα ανώμαλα!

Σημερινή