ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ “ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ”

ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗ

Με έντονο προβληματισμό παρακολουθώ την άρνηση μερικών πολιτών, να ανταποκριθούν σε νόμιμες υποχρεώσεις τους. Μία ομάδα, εκ των γνωστών “υποστηρικτών” των δικαιωμάτων του λαού, ώθησε έναν αριθμό συμπολιτών μας να μην πληρώνει το εισιτήριο στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Αυτό είναι παράβαση νόμων, είναι υποκίνηση ατόμων σε στάση κατά του κράτους.

Δεν προτείνω την ποινική δίωξη ούτε εκείνων που προβαίνουν στην εγκληματική ενέργεια, αλλά, πολύ περισσότερο δεν προτείνω για εκείνους που διαπράττουν την πράξη, που υπάγεται σε κατώτερο βαθμό δικαστηρίου. Σε ποιόν να το προτείνω; “Δρυός πεσούσης, πάς ανήρ ξυλεύεται…”.  Η ανυπαρξία κράτους με νόμους ισχυρούς και δίκαιους, ωθεί τους πολίτες στην αυθαιρεσία.

Έχουν πεισθεί, οι χρησιμοποιούντες τα δημόσια μέσα μεταφοράς, ότι, τα χρήματα που απαιτούνται για να κινηθούν αυτά, πρέπει να τα πληρώσουν διά μέσου του προϋπολογισμού, εκείνοι που δεν κάνουν χρήση. Αυτή είναι η λογική της Αριστεράς. Διότι αυτοί, οι ανήκοντες σε Οργανώσεις της Αριστεράς, δίδαξαν την ανυπακοή στους νόμους. Ο διδάσκαλος που διδάσκει σ’ ένα σχολείο στην Αετομηλίτσα, ζει στην απομόνωση και στην κακουχία, στα κρύα και στα χιόνια, μαζί με τις άλλες υποχρεώσεις του, πρέπει να πληρώνει, με τη φορολογία του μισθού του, και το εισιτήριο το δικό μου να πηγαίνω το πρωί στο καφενείο και το μεσημέρι να επιστρέφω στο σπίτι μου. Το ίδιο και το απόγευμα. Σας αρέσει αυτή η λογική;

Η ίδια τακτική ακολουθείται και από τους λάθρα εισελθόντες στη χώρα μας. Δεν πληρώνει κανένας, αλλά, όλη την ημέρα ταξιδεύουν με τα τρόλλεϋς και τα λεωφορεία. Τη δαπάνη την πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος.

Άρχισε το ζήτημα, από την υπόθεση των διοδίων. Και επεκτάθηκε στα εισιτήρια των μέσων μεταφοράς. Ήταν δύσκολο να υπάρξει σύγχυση στους Έλληνες; Οι δύο αυτές περιπτώσεις δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Τα μέσα μεταφοράς λειτουργούν, έστω έτσι που λειτουργούν, – θα μπορούσαν οι πολίτες να πιέσουν τους αποκαλούμενους αρμοδίους, να σταματήσουν τις απανωτές απεργίες και “συνελεύσεις” του προσωπικού-, και είναι στη διάθεσή μας να μας μεταφέρουν εκεί που θέλουμε να πάμε. Εάν το εισιτήριο είναι ακριβό, αυτό είναι άλλη υπόθεση. Εκεί δίνεις τον αγώνα με σωστά μέσα, να μειώσεις το κόστος. Δεν έχεις, όμως, κανένα δικαίωμα να μην πληρώνεις. Καμία προσφορά δεν γίνεται χωρίς το ανάλογο αντίτιμο. Η άρνηση καταβολής του αντιτίμου του εισιτηρίου δημιουργεί ανισότητα και αδικία.

Ας ιδούμε τώρα και το ζήτημα των διοδίων. Εδώ είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Η προηγούμενη κυβέρνηση, μέσα σ’ όλα τα άλλα λάθη της, νομοθέτησε και την καταβολή διοδίων σε δρόμους που θα κατασκευασθούν, και μάλιστα, την είσπραξη αυτών ανέθεσε σε ιδιωτικές εταιρείες, με σκοπό να κατασκευάσουν τους δρόμους και να αποπληρωθούν με τα διόδια.  Άλλο που δεν ήθελε, το συνέχισε και η παρούσα. Και μάλιστα τα αύξησε για να δείξει πόσο υποτακτική είναι. Λάθος. Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Λειψίας, του Τύμπιγκεν και του Βερολίνου, μακαρίτης πια, Heinrich Trippel, ο μεγαλύτερος διεθνολόγος και δημοσιολόγος της εποχής του, στο έργο του “VERTRÄGE UND VEREINBARUNGEN”, καθορίζει και διατυπώνει με σαφήνεια, πότε είναι ισχυρές οι συμβάσεις και οι συμφωνίες και πότε οφείλουν οι πολίτες και τα κράτη να τις τηρήσουν. Από ποιό δίκαιο απορρέει το δικαίωμα του τάδε εργολάβου να εισπράξει τα λεφτά μου για αγαθό το οποίο δεν μου προσέφερε; Θα στηριχθώ στην υπογραφή του και στην υπόσχεσή του ότι θα μου το προσφέρει; Κι αν χρεοκοπήσει; Πόσες γιγαντιαίες τεχνικές εταιρείες λείπουν από την Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια;  Αν είχε αναλάβει το έργο αυτό η μεγαλύτερη εταιρεία στον τομέα της, η ΕΔΟΚ-ΕΤΕΡ, με την ίδια σύμβαση και την ίδια συμφωνία, θα μας είχε παραδώσει το έργο;

Όχι, κύριοι. Δεν έχετε το δικαίωμα να νομοθετείτε προς ζημία του Ελληνικού λαού, ούτε να υπογράφετε αποικιακής μορφής συμβάσεις και συμφωνίες, οι οποίες βλάπτουν τα συμφέροντα του λαού. Όπως λέγω, κακώς οι επιβάτες δεν πληρώνουν τα εισιτήρια στα μέσα μεταφοράς, λέγω τώρα, καλώς δεν πληρώνουν τα διόδια στους δρόμους που θα κατασκευαστούν. Στους δρόμους που έχουν κατασκευαστεί και παραδοθεί στην κυκλοφορία, είναι υποχρέωση των πολιτών να πληρώνουν, εφ’ όσον έτσι αποφασίζουν οι ιθύνοντες το κράτος, τα ορισθέντα διόδια. Αλλά, όχι και σ’ εκείνους που είναι ακόμα στα σχέδια. Δεν νομίζετε ότι έχετε εκτροχιασθεί και πρέπει κάποτε να δώσετε λόγο; Δεν είμαστε υπήκοοι του Μπόμπολα και του Κούτρα, ούτε του Σουφλιά και του Ρέππα.

Επιτέλους, συνέλθετε.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗΣ.