Το “σύστημα” διαγράφει τον Γιώργο…

Μια πιο προσεκτική ανάγνωση στην κυριακάτικη των Αλαφούζων (που εκτάκτως κυκλοφόρησε το Σάββατο) δείχνει περίτρανα ότι το ίδιο το σύστημα έχει ξεγράψει τον ΓΑΠ. Τον θεωρεί πια κουτσό άλογο και του ζητάει ανοιχτά είτε την “έντιμη λύση” των εκλογών, είτε μια ιδιότυπη χούντα των τεχνοκρατών.

1) Στο κεντρικό άρθρο: “Ο κ. Παπανδρέου πρέπει να αποφασίσει αν μπορεί επιτέλους να σχηματίσει μια ολιγομελή, αποφασισμένη κυβέρνηση που θα δουλεψει για τον ίδιο στόχο, χωρίς μαχαιρώματα και λαϊκισμούς. Αν βλέπει ότι το φορτίο που έρχεται δεν αντέχεται από το κόμμα του και τον ίδιο, η έντιμη λύση είναι είτε ο σχηματισμός μιας ευρύτερης κυβέρνησης με τη συμμετοχή εξωκοινοβουλευτικών, που μπορούν να χειρισθούν τα δύσκολα που έρχονται, είτε οι εκλογές“.

2) Στο άρθρο του Alexis: “αυτή η κοινωνία έχει δείξει ασύλληπτη ωριμότητα και αντοχή έως τώρα, πράγμα που δείχνει ότι ένα μεγάλο κομμάτι της καταλαβαίνει πως τα πάντα πρέπει να αλλάξουν. Για να γίνει, όμως, αυτό χρειάζεται ένας Καποδίστριας, ένας Eλευθέριος Βενιζέλος ή ένας Κωνσταντίνος Καραμανλής με ένα στρατό αποφασισμένων Tαλιμπάν τεχνοκρατών δίπλα τους.”

3) Επιστρατεύονται καθηγητές (Γιανναράς) για να εκμεταλλευτούν το (πάλαι ποτέ) “πατριωτικό” προφίλ που καλλιεργούσαν, προκειμένου τώρα να συκοφαντήσουν το Σαμαρά και να ζητήσουν ανοιχτά… εσωκομματικό πραξικόπημα (!) στη ΝΔ το οποίο θα τον θέσει υπό… επιτροπεία: “Eχει αποδειχθεί πια περίτρανα ότι σε καμιά από αυτές τις ιστορικές απαιτήσεις δεν μπορεί να ανταποκριθεί ο Aντώνης Σαμαράς. Σεμνός, μετρημένος, συμπαθής, αλλά χωρίς τη στόφα του ριζοτόμου ηγέτη. (…) Aπόμενει μία και μόνη δυνατότητα: ηεσωκομματική ανταρσία. Που θα επιβάλει στον κ. Σαμαρά να συναποφασίζει με επιτελική ομάδα τριών ή τεσσάρων προσωπικοτήτων”

4) Έτεροι καθηγητές (Μπουραντάς), αυτοί με διαχρονικά νεοφιλελεύθερο προφίλ, βγαίνουν ανοιχτά και ζητάνε κυβέρνηση “προσωπικοτήτων”: “(Απαιτείται) μια ηγετική πρωτοβουλία από μια ομάδα ανθρώπων των οποίων το επαγγελματικό και κοινωνικό κύρος, οι θέσεις που κατέχουν σε οργανώσεις των κοινωνικών εταίρων (Δικαιοσύνη, Πανεπιστήμια, Επιμελητήρια, Επιστημονικές Ενώσεις, Επιχειρήσεις, ΣΕΒ, ΜΜΕ, Ιδρύματα, Κοινωνικούς θεσμούς, (ακόμη και Ελληνες της διασποράς) και οι δυνατότητές τους επιτρέπουν να συνασπίσουν τις υγιείς επιχειρηματικές, επαγγελματικές και πνευματικές δυνάμεις, στη βάση του εθνικού στόχου για την έξοδο από την οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση καθώς και για τον ολικό επαναπροσδιορισμό της χώρας. (…) (Η πρωτοβουλία αυτή,) να ζητήσει τη λαϊκή ψήφο ως μια νέου τύπου πολιτική δύναμη, είτε να ζητήσει από τη Βουλή την ανάθεση της διακυβέρνησης της χώρας για όσο διάστημα χρειαστεί.

Πηγή