…εγώ κάνω πως βλέπω θέατρο και κρίνω ερμηνείες, ένας άλλος αρθρογράφος που διαβαζα πριν έβαλε την Ελλάδα σε ένα φέρετρο, ποια η διαφορά του από αυτόν που κατηγορεί ότι πουλά ρόδινα όνειρα σε νεκρούς; ποια η διαφορά του από τον πολιτικό που ακροβατεί εν ώρα σεισμού έχοντας πίστη στο δίχτυ ασφαλείας που έπλεξε με την πειθώ του; ποια η διαφορά του από τους σχολιαστές εδώ κι εδώ, που αντί να ξεκινούν το εσωτερικό ταξίδι φιλοσοφικών αποριών ασχολούνται με πολιτικούς λόγους περί εφησυχασμένων σπόρων με θερινές πρώτες δεύτερες τρίτες κατοικίες και βιώσιμες συντάξεις; ποιο το ώφελος τελικά της παράστασης, αφού διαφορά δεν υπάρχει από το θέατρο, τις ερμηνείες, αυτούς που -είτε “κάνουν” είτε το εννοούν- ότι υποστηρίζουν ή ότι αντιμάχονται ή ότι ανησυχούν ή ότι προβλέπουν μιας και για να δεις την ομοιότητα με τον πλησίον σου πρέπει κι οι δύο να ματώσετε…
into the Dark Woods of Error