Α, ρε ρημάδα γλώσσα …

Όταν ήμουν μικρός, η γιαγιά μου, για να μου δώσει να καταλάβω πως να χρησιμοποιώ την γλώσσα (την … ομιλούσα, όχι το … ψάρι), μου έλεγε την παρακάτω παροιμία:

– Η γλώσσα, κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει !

Που να ήξερε, η καημενούλα, ότι σημερα, θα έφτανε η γλώσσα μας, να χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο για να ξεγελιέται ο πολύς κόσμος.
Τα παρακάτω παραδείγματα υπογραμμίζουν του λόγου το αληθές:

– Χρησιμοποιείται η λέξη “βοήθεια”, αντί της λέξης “δάνειο” !

– Χρησιμοποιείται η λέξη “στήριξη”, αντί της λέξης “συμφέρον” !

– Χρησιμοποιείται η έκφραση “Ευρώπη”, αντί της “Ε.Ε.”, που είναι η σωστή !

– Προβάλλεται η έκφραση “Τρόϊκα”, αντί του σωστού “ευρωπαϊκές τράπεζες” !

– Βάζουν στη συζήτηση τον όρο “χρέος της χώρας¨, αντί του “δάνεια που έφαγε η πλουτοκρατία” !

– Μιλάν για “μισθούς και συντάξεις”, ενώ στην ουσία εννοούν τα “κέρδη των καπιταλισιτκών επιχειρήσεων” !

– Λένε, “επιμήκυνση του χρέους”, αντί του σωστού “αλλαγή του χρόνου αποπληρωμής του δανείου, με διαφοροποίηση του επιτοκίου” !

– Κάποιοι, μιλάνε για “επαναδιαπραγμάτευση του χρέους”, και κρύβουν ότι εννοούν την “εξαφάλιση στους δανειστές μας να πάρουν πίσω τα χρήματά τους”

– Αναφέρονται σε “επαχθές χρέος”, σε αντιδιαστολή με το “καλό χρέος”, για να μην αναγκασθούν να αποκαλύψουν ότι στόχος τους είναι η “αποπληρωμή ολόκληρου του χρέους”, με διάφορα οικονομικά και … δικολαβικά τερτίπια !

– Την “καπιταλιστική κρίση”, την έχουν βαφτίσει ως … “κρίση χρέους” !

υ.γ.: πάσα, άλλη, … προσφορά δεχτή !

faros.wordpress.com