Ξεκίνησα κάποια μέρα για να επισπευτώ τον «ιερό χώρο» της Ακαδημίας του Πλάτωνος. Έτσι άρχισε ο Γολγοθάς μου. Γιατί η πρόσβαση είναι σχεδόν αδύνατη και οι επιγραφές για κατεύθυνση προς το χώρο αυτό, ανύπαρκτες.
Όμως μετά από πολύ ώρα και αφού ρωτούσα κάτι συμπαθητικούς αυτοκινηστές και κάποιους παλαιοπώλες έφτασα σε κάποια ερείπια που ακόμη και σήμερα δεν είμαι βέβαιη αν ήταν μέρος της Ακαδημίας!
Φοβερό, εγκληματικό! Ένας τέτοιος χώρος να είναι χαμένος στα μποστάνια και τις «μάντρες» του Βοτανικού! Παλαιότερα είχα αναφέρει το μουσείο ενός καρφιού που έκαναν οι Γερμανοί ώστε να δείξουν ότι αυτό το καρφί αποδείκνυε τον υποτυπώδη πολιτισμό τους κατά το μέσο του 6ου αιώνα μ.Χ.
Εμείς, όπου και να κοιτάξουμε μόνο ίχνη πολιτισμού συναντούμε, όμως κάποιοι προσπαθούν να τα εξαφανίσουν. Δεν μπορώ να καταλάβω τι σύμπλεγμα είναι αυτό που διακατέχει τους εκάστοτε αρμοδίους σε σχέση με την κληρονομιά μας, γιατί δεν θέλουν αυτά τα «μάρμαρα» όπως λέει και ο Μακρυγιάννης.
Σκεφτείτε ότι έρχονται άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο γιατί έχουν διαβάσει Πλάτωνα, Πρόκλο, και αναζητούν να βρουν τον θεόπνευστο χώρο που για αιώνες δημιουργούσε νόες και ανώτερες σκέψεις. Που έφτασε τη νόηση και τη διανόηση σε σημεία όπου μόνο να φανταστούμε μπορούμε!
Ερχόμενοι λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι και αναζητώντας το λίκνο της διανόησης, βρίσκουν μάντρες με παλιοσίδερα, συνεργεία αυτοκινήτων και λαχανόκηπους αντί να βρουν τουλάχιστον έναν προστατευμένο χώρο!
Τόσο δύσκολο είναι να τοποθετηθούν από την Ιερά οδό τουλάχιστον πινακίδες οι οποίες θα κατευθύνουν προς το χώρο της Ακαδημίας γιατί εγώ όσο και να έψαξα δεν βρήκα.
Αν δεν μπορούν οι αρμόδιοι να τις αναρτήσουν υπάρχουμε όλοι εμείς οι πολίτες που μπορούμε. Εμείς, με σεβασμό προς την Ιστορία μας μπορούμε να κάνουμε το χώρο προσβάσιμο ενώ παράλληλα με τις κατευθυντήριες πινακίδες που θα τοποθετήσουμε να μπορεί κάθε επισκέπτης να βρίσκει το δρόμο προς το μνημείο.
Εσείς κύριοι αρμόδιοι απλά δώστε μας την άδεια και να είστε βέβαιοι ότι οι απολαβές που θα έχετε θα είναι τεράστιες.
Έχετε, για να μιλήσω στη γλώσσα σας ένα χρυσορυχείο ανεκμετάλλευτο, γιατί πάμπολλοι είναι εκείνοι που θέλουν να πατήσουν το χώμα που πατούσε ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης, είναι πάρα πολλοί εκείνοι που θέλουν να διανύσουν τις κατευθύνσεις που έπαιρνε ο Δάσκαλος μαζί με τους μαθητές του κατά τη διάρκεια της μάθησης, όσο και να σας φαίνεται απίθανο.
Κύριοι αρμόδιοι μια συμβουλή σας δίνω. Επειδή ο χώρος της Ακαδημίας του Πλάτωνος για εμάς τους Έλληνες είναι ιερός καθώς και ο περιβάλλοντας χώρος, μην διανοηθείτε να αναγείρετε κάποιο λατρευτικό κτίριο και συγκεκριμένα κάποιο Τέμενος, διότι όλη εκείνη η περιοχή ανήκει στην Ακαδημία, από τους Ελαιώνες έως το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο.
Να είστε βέβαιοι ότι θα μας βρείτε μπροστά σας!
Το μόνο που χρειάζεται εκεί είναι η σωστή διαμόρφωση και η κατατόπιση των επισκεπτών, ώστε να αποδώσουμε λίγο σεβασμό και αναγνώριση στον μέγιστο δάσκαλο Πλάτωνα!
Με τιμή
Φιλία Βαγιάκα