AΛΕΚΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ!

 

To βέβαιον είναι αν θα μπει κάποιος στη διαδικασία της επιλογής κάποιου ήρωα της ελληνικής ιστορίας θα πελαγοδρομήσει.  Και αυτό γιατί είναι τόσοι πολλοί και όλοι διαθέτουν τις χάρες όλες!

Για τα πρόσφατα χρόνια όμως δεν θα ήταν δύσκολο κάποιος να επιλέξει τον Αλέκο Παναγούλη!

Του πρέπει άλλη αναφορά θαρρώ μακριά από επετείους μόνον για λόγους αναγνώρισης και  μνήμης! Δεν ξέρω αν πρέπει να αναφέρω με οργή ή με θλίψη ότι το μοναδικό μνημείο προς τιμήν του έχει αναρτηθεί στην  πρώην πλατεία Ανθέων και νυν Αλέκου Παναγούλη στο Μπραχάμι (Άγιος Δημήτριος) Αθηνών, από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία!

Μπορεί να πει κάποιος σιγά και τι έκανε ώστε η Πατρίδα του να του το αναγνωρίσει τιμώντας τον!

Μήπως έδωσε τη ζωή του στο όνομα της Δημοκρατίας; Μήπως αγωνίστηκε κατά της δικτατορίας των Συνταγματαρχών και φυλακίστηκε, βασανίστηκε, εξορίστηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο για την δράση και την αντίστασή του στο καθεστώς;

Ναι, όλα αυτά και άλλα περισσότερα του αναλογούν του Ήρωα αυτού! Γιατί αν δεν είναι ήρωας κάποιος σαν τον Αλέκο Παναγούλη, τότε ποιος είναι;

Ο Αλέκος Παναγούλης  αψηφούσε το θάνατο γιατί δεν διανοείτο ζωή για εκείνον υπό το καθεστώς της δικτατορίας. Ήταν δύσκολα χρόνια για πολλούς, πέτρινα όμως για όσους αντιδρούσαν επειδή τους έπνιγε το ολοκληρωτικό καθεστώς της χούντας.

Όταν κάποιος έχει γεννηθεί για να ζει ελεύθερος, δεν μπορεί να αντέξει κανέναν καταπιεστή, κανέναν ζυγό επάνω του!

Και αυτό έκανε ο Αλέκος Παναγούλης, αγωνίστηκε με τον τρόπο που θεωρούσε σωστό για να αποτινάξει όλους εκείνους που οδηγούσαν την Πατρίδα σε συμπληγάδες πέτρες, σε καταστροφές, όπως μας αναφέρει  η Ιστορία.

Ο τόπος μας πάντα κινδύνευε από εσωτερικούς εχθρούς και όχι μόνον! Ίσως γι’ αυτό είχε και τόσους ήρωες για να την ελευθερώσουν. Από τα παλιά τα χρόνια τα δεινά της χώρας μας πολλά, όμως στο όνομα της ελευθερίας, ευτυχώς πολλοί εκείνοι που τάχθηκαν να τη φυλάττουν.

Και ξέρετε επικίνδυνος δεν είναι μόνον ο ορατός εχθρός, εκείνος που προσπαθεί και επιβάλλεται με βία και δυνάμεις καταστροφής, είναι και ο άλλος, ο ύπουλος εχθρός που αλλοτριώνει  συνειδήσεις και υποσκάπτει τα θεμέλια της κοινωνίας με μόδες και θέσεις που δεν έχουν περιεχόμενο, με πράγματα επιφανειακά, ανούσια που μόνον κενό και ανεπάρκεια δημιουργούν.

Αν ζούσε σήμερα ο Αλέκος Παναγούλης είναι βέβαιο λόγω της φιλοσοφίας του θα πολεμούσε και θα αντιστεκόταν σε όλα αυτά που προσπαθούν να μας κάνουν άτομα χωρίς ουσία. Θα δυσκολευόταν πολύ γιατί όλοι αυτοί που προσπαθούν να μας τα επιβάλλουν  φορούν προσωπεία κοινωνικής αρετής, εκείνος όμως θα τους εντόπιζε και θα τους έστελνε εκεί που πρέπει να βρίσκονται ώστε η πατρίδα και όλοι εμείς να πορευτούμε προς το μέλλον, ένα μέλλον ανθρώπινο, με αρχές και ιδανικά, γιατί για τον ‘Έλληνα το μέλλον του αυτό είναι!

Όσοι μάθαμε για τη ζωή σου Αλέκο Παναγούλη να ξέρεις ότι ζεις στις καρδιές και στη μνήμη μας!

Με τιμή

Φιλία Βαγιάκα