Το ότι ο Μανώλης Καψής θα κέρδιζε επάξια την τελευταία θέση σε κάποια δημοσκόπηση με ερώτημα “ποιος σας είναι πιο δημοφιλής” ή την πρώτη στο “ποιος σας φέρνει το αίμα στο κεφάλι πιο εύκολα” νομίζω ότι είναι γνωστό. Το ότι με το “κελάηδισμά” του υπήρξε προκλητικός, εκτιμώ πως δεν το αρνείται κανείς. Θα μπορούσε να είχε καρφώσει τον οποιοδήποτε με ένα πολύ κομψότερο αλλά ουσιαστικότερο τρόπο.
του Στρατή Μαζίδη
Είναι άλλωστε καλύτερο το χειρουργείο από το μαχαίρωμα…
Προφανώς είναι αυτή η αίσθηση της εξουσίας που έχουν ορισμένοι δημοσιογράφοι στη χώρα μας ώστε να θεωρούν πως μπορούν να λένε ότι θέλουν για όποιον θέλουν και όποτε θέλουν.
Το τουιτάρισμά του λοιπόν προκάλεσε τα άλλα καναρίνια τα οποία άρχισαν να κελαηδούν όλα μαζί και να του επιτίθενται ώστε να τον τσιμπήσουν…
Την άγαρμπη όμως πραγματικότητα του Καψή δεν είδαμε να τη σχολιάζουν. Και δεν αναφέρομαι στις δύο συγκεκριμένες αγαπημένες καλλιτέχνιδες αλλά γενικότερα.
Κανένα καλλιτεχνικό πουλάκι δε βγήκε από το καμαρίνι του να κελαηδήσει εναντίον όλων αυτών των καλλιτεχνών με τα προκλητικά χαμηλά εισοδήματα στη λίστα της ντροπής. Οι άνθρωποι αυτοί σε άλλες εποχές θα εισέπρατταν κι επίδομα αλληλεγγύης αν δεν το έχουν κάνει ήδη. Με τέτοια εισοδήματα όχι τα όρια της φτώχειας αλλά και της μιζέριας ξεπερνά κανείς.
Αλλά θα μου πείτε κόρακας κοράκου μάτι βγάζει; Πάρτε παράδειγμα αυτή την εμετική δημιουργία της Λένας Κιτσοπούλου. Ούτε εκεί βρέθηκε κανείς να πει το παραμικρό.
Ας είναι καλά όμως ο κος Καψής που με την εμπνευσή του (πάλι καλά που δεν έγινε καλλιτέχνης) τράβηξε την προσοχή πάνω του.
Η πραγματικότητα όμως παραμένει.
Είδωλα και πρότυπα δεκαετιών, άνθρωποι με αριστερές ευαισθησίες, χρησιμοποιούσαν μεθόδους και πρακτικές του επάρατου κεφαλαίου -που συνηθίζουν να καταγγέλουν για τα δεινά της οικουμένης- ώστε να γλυτώσουν χρήματα και να φοροαποφύγουν στη βάση του “ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό”.
Κατά τα λοιπά κάποτε ενοχλούντο σφόδρα ορισμένοι εξ αυτών όταν χιλιάδες χρήστες του ιnternet τους στερούσαν εισοδήματα κατεβάζοντας mp3.