ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΟΛΙΚΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΟΥΛΟΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ


Εδώ και αρκετό καιρό δεν γράφω και απλά διαβάζω και παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου τι λένε και πως συμπεριφέρονται μέσα σε όλα τα τραγικά γεγονότα που συμβαίνουν στην χώρα μας.
Αυτό που βλέπω είναι ότι είμαστε όλοι μας άξιοι της μοίρας μας και όλα αυτά συμβαίνουν γιατί πολύ απλά τα συντηρούμε εμείς οι ίδιοι και θα το κάνω λίγο πιο λιανά.
Διαβάζω στα φιλικά μου μπλοκ διάφορες αποκαλύψεις για διαπλοκές πολιτικών, διαβάζω το τάδε σκάνδαλο , διαβάζω την τάδε λύση από τον ανώνυμο αρθρογράφο , διαβάζω για το σύστημα το άδικο που μας εξαθλιώνει , ακούω τον  δίπλα μου να βρίζει την τρόικα , τον παραδίπλα μου να βρίζει την Μερκελ , τον άλλο να λέει ότι όλοι στην βουλή είναι κλέφτες και από δω και πέρα μόνο χρυσή αυγή , βλέπω αυτούς που ψήφισαν τα τρία κόμματα της μαλακό κυβέρνησης να περιμένουν στην γωνία το ξερό κομμάτι ψωμί που τους υποσχέθηκε ο καραμαλάκας βουλευτής – ψεύτης, βλέπω τον χριστιανό να προσεύχεται για τα σημεία των καιρών και την δευτέρα παρουσία που δεν έρχεται αλλά φαίνεται, βλέπω τους γονείς να σκίζονται για τα παιδιά τους προσφέροντας τους λίγο ακόμη υποδούλωση στο κατάλαμπρο μέλλον τους, βλέπω νοικοκυρές να προβάλλονται μέσω της τάδε καινούργιας κουζίνας που αγοράσανε , βλέπω δασκάλους να διδάσκουν σκουπίδια σε αγνές ψυχές , βλέπω εφήβους να έχουν ξεχάσει την εφηβεία τους , βλέπω παππούδες να ονειρεύονται το μέλλον τους χωρίς τους κομμουνιστές κτλ, κτλ, αλλά όλοι θέλουν ελευθερία , αλλά όλοι τους ζητούν δίκιο για την κοινωνία και ταυτόχρονα όλοι τους τρέχουν να πληρώσουν το χαράτσι για να έχουν ρεύμα τα παιδιά τους , όλοι τους τρέχουν να κάνουν ρύθμιση στην εφορία για τα παιδιά τους , όλοι τους πάνε να κλαυτούν στον τραπεζίτη για ένα ακόμη διακανονισμό για το υποθηκευμένο σπίτι τους για τα παιδιά τους. Ναι όλα τα κάνουν για το μέλλον των παιδιών τους και αυτοί που δεν έχουν παιδιά το κάνουν για του γείτονα τα παιδιά , ναι αυτή είναι η κλασικότερη δικαιολογία που έχει κάποιος σήμερα όταν τον ρωτάω γιατί τους πληρώνεις;
Από την άλλη το σύστημα ξέρει πως λειτουργεί η μάζα , το έχει σπουδάσει το θέμα με άπειρα πειράματα που έχει κάνει
Αλλά δεν με ενδιαφέρει καθόλου το σύστημα γιατί πολύ απλά δεν το πληρώνω και ας μου πάρουν τα ντουβάρια και ας μου πάρουν τα υλικά .Την ψυχή μου δεν θα την πάρουν ποτέ
Και την ψυχή μου δεν θα την πάρουν ποτέ γατί πολύ απλά το εγώ μου το έχω καταστρέψει πολλές φορές και εκεί είναι το μεγαλύτερο κενό της κοινωνίας μας σήμερα , είναι του καθενός το εγώ που τελείως πλασματικά ο καθένας ξεχωριστά νομίζει ότι του αξίζει ένα καλύτερο αύριο , μια καλύτερη δουλειά , περισσότερα λεφτά , μια άνετη ζωή και ρωτάω που τα θέλει όλα αυτά ; μέσα στο σύστημα; χαχαχαχαχαχαχα…
Ναι τα θέλει όλα μέσα στο σύστημα γιατί το σύστημα δεν έχει ελευθερία και η ελευθερία είναι τρομακτική και θέλει αγώνα , θέλει θυσία , κάτι που  κανένας δεν έχει την διάθεση σήμερα να κάνει Και είμαι σίγουρος πως ελάχιστοι είναι αυτοί που ξέρουν πραγματικά από ελευθερία γιατί ελάχιστοι είναι αυτοί που παλεύουν να μείνουν έξω από το σύστημα
Ας γυρίσει λοιπόν ο καθένας το δάχτυλο στον εαυτό του να κάνει μια προσωπική εκτίμηση της ζωής του , των αρχών του , και αν έχει τα κότσια ας παραδεχτεί το πόσο έχει συμβάλει στο υπάρχων σύστημα
Απλά έχω την αίσθηση ότι βολεύει πάρα πολύ το σύστημά γιατί είναι μια καλή δικαιολογία στο να μην κοιτάει ο καθένας τα λάθη του αλλά να κοιτάει των πολιτικών τις κλεψιές
Είναι πολύ βολικό να ζεις για το μέλλον των παιδιών σου και ας μην τα έχεις ρωτήσει ποτέ αυτά τι θέλουν
ΤΕΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΟΛΙΚΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΟΥΛΟΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ.

ακης κουστουλιδης

Καταχωρίσθηκε στὴν κατηγορία Άρθρα. Φυλάξτε τὸν μόνιμο σύνδεσμο στὰ ἀγαπημένα σας.

23 ἀπαντήσεις στὸ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΟΛΙΚΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΟΥΛΟΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ

  1. Ὁ/ἡ aatosmihalis γράφει:

    “Ας γυρίσει λοιπόν ο καθένας το δάχτυλο στον εαυτό του”
    Αυτό που προτείνεις είναι απίστευτα δύσκολο να γίνει.
    Το Σύστημα (όχι όμως αυτό που εννοείς εσύ) μας έχει δασκαλέψει από μικρούς. Το λάθος είναι πάντα των άλλων. Το δίκιο είναι πάντα δικό μας. Καταχωρήσεις για αυτό το θέμα κάνω στο μπλόγκ μου. Φυσικά ματαιοπονώ.
    Πιστεύεις ότι υπάρχουν άτομα που είναι ελεύθερα.
    ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ. Μόνο οι βλάκες είναι ελεύθεροι και αυτοί είναι ελεύθεροι μόνο από τα δεσμά του νου.

    Μοῦ ἀρέσει

  2. Ὁ/ἡ akis koustoulidis γράφει:

    απλα πιστευω οτι υπαρχουν ατομα που παλευουν για την ελευθερια…….

    Μοῦ ἀρέσει

  3. Ὁ/ἡ anarmodios γράφει:

    από τύχη έγραψα μερικές σκέψεις αλλού, τις μεταφέρω κι εδώ ως κάπως σχετικές.

    ” …
    Οι περισσότεροί μας, δυστυχώς, κάτω από και την διδασκαλία και επιβολή των πολιτευμάτων στα οποία έχουμε ζήσει, ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Αλλος λιγώτερο, άλλος περισσότερο. Και μερικοί εντελώς.

    (Δημοκρατία όμως σημαίνει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ με την έννοια οτι εγώ συν-κατέχω την πολιτικη εξουσία μαζί με τους συμπολίτες μου, και σαν σύνολο όλοι μαζί, διαμορφώνουμε, υπερασπίζουμε ελέγχουμε και καθορίζουμε τους κανόνες της συμβίωσής μας, την συλλογική κοινή μας περιουσία, κλπ κλπ)

    Αυτός ο φόβος εμπρός στην ελευθερία λοιπόν, τον οποίο μας “αναπτύσσουν” τα πολιτεύματα στα οποία ζούμε, μας οδηγεί στην αναζήτηση “σωτήρων”, “εθναρχών” και “φύρερ”. (Στους φύρερ πρέπει να βαράμε και προσοχές). Και μας απομακρύνει από το να ζητήσουμε, να απαιτήσουμε, την δημοκρατία. Δηλαδή την ελευθερία.

    Το ψυχολογικό και κοινωνικο-ψυχολογικό υπόβαθρο αυτού του μηχανισμού, μέσα μας και στις κοινωνίες μας, το έχει εξηγήσει, σε ικανοποιητικό βαθμό νομίζω, ο Εριχ Φρομ στην μελέτη “Ο φόβος μπροστά στην ελευθερία” (αγγλικός τίτλος Escape from freedom), στην οποία εξετάζει τους λόγους για τους οποίους οι ευρωπαϊκές κοινωνίες του μεσοπολέμου στήριξαν πολιτικά την άνοδο φασιστικών και ναζιστικών ολοκληρωτικών κομμάτων στην εξουσία.

    Ουσιαστικά αυτός που μισεί την δημοκρατία φοβάται την ελευθερία που του δίνει η δημοκρατία.
    Και είναι πρόθυμος να την παραδώσει, την ελευθερία του, σε κάποιον άλλον. Αρχηγό ή φύρερ.
    Οσο μεγαλύτερος ο φόβος της ελευθερίας μέσα μας, τόσο πιο απόλυτο αρχηγό και φύρερ ψάχνουμε.

    Κι έτσι, αντί για πολίτες-οπλίτες μιας δημοκρατίας ελεύθερων πολιτών, εκείνοι που φοβούνται να συν-γευθούν μαζί με τους συμπολίτες τους, την ελευθερία που προσφέρει η δημοκρατία, καταλήγουν να γίνουν ψυχολογικά, διανοητικά και πολιτικά υποτελείς σε κάποιον αρχηγό ή φύρερ. Στρατιώτες κάτω από την δική του σιδερένια θέληση και πυγμή.

    Ο φασισμός είναι η εκδήλωση του φόβου των κοινωνιών μπροστά στο ενδεχόμενο της πολιτικής τους απελευθέρωσης. Που είναι ταυτόχρονα και εθνική απελευθέρωση, μια και έθνος και λαός, ως σύνολα, περίπου ταυτίζονται.

    Ετσι αυτός ο φόβος εμπρός στην ελευθερία που προσφέρει η δημοκρατία, καταλήγει να γίνει μίσος προς την δημοκρατία.

    Μίσος προς την προσωπική και συλλογική ελευθερία.

    Κι αν θες την γνώμη μου, τέτοια στάση, είναι πέρα για πέρα έξω από την ελληνική παράδοση. Είναι καθαρός ανθελληνισμός.

    Ελληνικότητα σημαίνει πάνω από όλα προσωπική και συλλογική ελευθερία.

    …”

    Θραξ Αναρμόδιος

    Μοῦ ἀρέσει

    • Ὁ/ἡ aatosmihalis γράφει:

      Πράγματι έτσι είναι.
      Μόνο που αυτό το Σύστημα είναι η εξωτερική όψη του «μέσα», του «κρυφού» Συστήματος. Από την άλλη πρέπει κανείς αναγκαστικά να ξεκινήσει από την εξωτερική ελευθερία και δημοκρατία.

      Μοῦ ἀρέσει

  4. Ὁ/ἡ ΙΩΑΝΝΗΣ γράφει:

    “Ας γυρίσει λοιπόν ο καθένας το δάχτυλο στον εαυτό του”

    Μιλάμε θα σκάσω…. Το έχω γράψει σε άρθρο μου που έχω αποφασίσει να μην δημοσιεύσω και το ανεβάζεις εσύ γαμώτο μου;;

    Τελικά τα ίδια σκεφτόμαστε. Ο καθένας μας πρέπει να θεωρήσει την τροπή της κοινωνίας μας προσωπική του ευθύνη.

    Ο κομματικά ταγμένος πρέπει έστω και μια στιγμή να ξεχάσει τι τον χωρίζει από τους άλλους και να περπατήσει δίπλα σε αγνώστους σε μια πορεία…

    Ο χριστιανός να εξομολογηθεί λες και ο Θεός περιμένει αυτόν ειδικά για να μας βοηθήσει….

    Ο Αναρμόδιος μπορεί να μιλά για τη Δημοκρατία της συλλογικής ευθύνης και συναπόφασης. Αλλά πρέπει να προηγηθεί η συλλογική ευθύνη της επανάστασης.

    Μέχρι να γίνει αυτό απλά είμαστε δούλοι. Μπορεί όχι στη ψυχή. Αλλά σίγουρα στις πράξεις μας.

    Μοῦ ἀρέσει

    • Ὁ/ἡ aatosmihalis γράφει:

      1) Να σκάσεις Ιωάννη! Γιατί καθόσουν και περίμενες;
      2) Το Σύστημα το οποίο περιγράφω στο σχόλιο προς τον Αναρμόδιο έχει σχέση με την σκλαβιά της ψυχής. Μόνο μία σκλαβωμένη ψυχή θα επιτρέψει να σκλαβωθεί και το σώμα.

      Μοῦ ἀρέσει

      • Ὁ/ἡ ΙΩΑΝΝΗΣ γράφει:

        Δεν περίμενα…..απλά πάντα προσπαθώ να δω αν αξίζει….

        Η ψυχή στη μοναδικότητα της ναι. Στις υποχρεώσεις της όμως κουβαλά και το σώμα της αλλά και τρίτους από δίπλα. Ξέρεις ότι δεν είναι απλά πράγματα και ο Ακης επάνω το διαχωρίζει.

        Πάντως ευτυχώς που διαπιστώνω ότι υπάρχουν ψυχές ελευθερες …κάθε μέρα. Έστω και λίγες. Έστω και μία κάθε μέρα. Σε λίγο καιρό θα είναι αρκετές για να απελευθερώσουν και τις υπόλοιπες.

        Μοῦ ἀρέσει

      • Ὁ/ἡ aatosmihalis γράφει:

        ΜΑΚΑΡΙ να είχα την αισιοδοξία σου επάνω σε αυτό το θέμα. Αλλά εμένα μου φαίνεται ότι τα πράγματα παραείναι άσχημα.

        Μοῦ ἀρέσει

      • Ὁ/ἡ ΙΩΑΝΝΗΣ γράφει:

        Δεν είναι άσχημα. Η εξουσία πάντα τηρεί αυτό που έχει πει ο Σουν Τζου. Άφηνε στον εχθρό διαφυγή στη μάχη. Αν τον εγκλωβίσεις μπορεί να σε νικήσει επειδή δεν έχει άλλη επιλογή.
        Αυτό γίνεται σήμερα. Μόλις χρεοκοπήσουμε δεν θα υπάρχει άλλη επιλογή. Μέχρι τότε εκτός από την επιλογή της επανάστασης ή της τιμωρίας των πολιτικών ενόχων κλπ υπάρχει και διατήρηση του υφιστάμενου καθεστώτος το οποίο ασχέτως αν σου μειώνει τον μισθό συνεχίζεις να το ανέχεσαι επειδή ελπίζεις ότι κάτι μπορεί να αλλάξει πριν χρεοκοπήσεις. Κι αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Μόνο που οι πολιτικάντηδες το ξέρουν. Ο Έλληνας δεν θέλει να το πιστέψει.\
        Αν έχεις αντιρρηση βγες ένα βραδυ έξω και γύρνα σε 3 μπαρακια. Θα δεις πόσο τον νοιάζει τον Ελληνα. Στα @@@@@@@ του ότι και να γράφουμε εμεις εδώ. Το θέμα είναι όμως να υπάρχουν ψυχές ελεύθερες που να μπορούν να δώσουν κουράγιο οταν έρθει η χρεοκοπία. Ψυχές που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε “πολιτική” κατάθλιψη και μια χρεοκοπία δεν θα τους κάνει χειρότερα αλλά θα τους δώσει την βεβαιότητα ότι τώρα είναι η στιγμή της Ανάστασης. Και ας είναι και λίγες. Φτάνουν…

        Μοῦ ἀρέσει

  5. Ὁ/ἡ akis koustoulidis γράφει:

    φιλε Ιωαννη την αλλη φορα ας γραψουμε ενα αρθρο μαζι……….

    Μοῦ ἀρέσει

  6. Ὁ/ἡ akis koustoulidis γράφει:

    το εχει ο φιλολογος…….

    Μοῦ ἀρέσει

  7. Ὁ/ἡ akis koustoulidis γράφει:

    φιλολογε ευχαριστω για την προσκληση…..

    Μοῦ ἀρέσει

  8. Ὁ/ἡ Markos γράφει:

    ακη κουστουλιδη:
    Ουτοπική ψευτοαντίδραση μπροστά στον τοίχο, στο αδιέξοδο που σε έχει φέρει το σύστημα.
    Έκδηλη αδυναμία να βρεις μια ρεαλιστική απάντηση αντίδρασης και σαν τους παπάδες που σου τάζουν την σωτηρία της ψυχής, έτσι και συ τάζεις στον εαυτό σου “ελευθερία”….
    Λες και η “ελευθερία” που δήθεν μπορείς να κατακτήσεις θα σου δώσει στέγη, τροφή, υγεία, θέρμανση για τον χειμώνα….
    Αυτά το σύστημα τα έχει κρατήσει μόνο για τα λαμόγια τους κλέφτες τους λοποδύτες!…
    Πιθανόν το βλέπεις γιαυτό και το αδιέξοδό σου γίνεται βαθύτερο!…
    Δεν συμβαίνει μόνο σε σένα, συμβαίνει σε όλους μας που δεν “φροντίσαμε” (δεν θέλαμε) να ενταχθούμε στα λαμόγια που δεν κλέψαμε…..
    Όλοι μαζί λοιπόν εμείς θα βρεθούμε γυμνοί στους δρόμους, με μόνο εφόδιο στην βαρβαρότητα που ήρθε και θα βαθύνει, την “ελευθερία” μας…..

    Πέρα λοιπόν από την περιγραφή των αδυναμιών μας και της κατάστασης που επικρατεί, ΔΕΝ έχεις (ακόμα) να προτείνεις καμιά απολύτως λύση….

    Μοῦ ἀρέσει

    • Ὁ/ἡ ΙΩΑΝΝΗΣ γράφει:

      Ακόμα και να προτείνει λύση ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Λύσεις υπάρχουν πολλές. Θέληση δεν υπάρχει. Εκτός και αν εννοείς να προτείνει λύση ψυχολογικής ανάτασης.

      Μοῦ ἀρέσει

      • Ὁ/ἡ Markos γράφει:

        Λύση εννοείται ρεαλιστική πρόταση που θα ανατρέψει την δεινή πραγματικότητα του σήμερα και θα κλείσει το δρόμο προς τα χειρότερα.
        Θα αντικαταστήσει τα σαθρά κομμάτια του συστήματος με κείνα που θα δίνουν την δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης σε όλους.
        Λύση = αποτέλεσμα.

        Ψυχολογική ανάταση σε συνθήκες ανεργίας, υποδούλωσης, ανέχειας, πείνας , πολέμων, ρεαλιστικά δεν υπάρχει, παρά μόνο σε όσα υπόσχονται οι θρησκείες ……για την μετά θάνατον ζωή!.

        Για να γίνω σαφέστερος αναφορικά στην αναμενόμενη λύση: αξιοκρατία στην κοινωνία, ελαχιστοποίηση των ληστών – κλεφτών – λαμογιών, παραγωγή με τίμια εργασία όλων εκείνων των αγαθών που εισάγονται σήμερα από τις πολυεθνικές, που κατάντησαν οι μόνοι εργοδότες – προμηθευτές του Ελληνικού λαού, (με το γνωστό τίμημα), μια χώρα Ελληνική, όπου Έλληνες θα μοχθούν και θα ζουν χωρίς το φόβο των δύστυχων σταλμένων θυμάτων που είναι αναγκασμένοι να μας αντικαταστήσουν…….
        Ο κατάλογος είναι πολύ μεγάλος για να τον συνεχίσω, θα προσθέσω μόνο: Πραγματική παιδεία (όχι στα εκατοντάδες ΤΕΙ και ΑΕΙ που βρίσκονται μόνο για να ζουν καλά – κονομάνε μερικές χιλιάδες επιτήδειοι, οδηγώντας την νεολαία σε αδιέξοδο, με οικογένειες που μόνο πληρώνουν ), σύστημα Υγείας που θα καλύπτει τους πάντες και όχι μόνο τους έχοντες…..
        ……………………………………………………….

        Μοῦ ἀρέσει

      • Ὁ/ἡ ΙΩΑΝΝΗΣ γράφει:

        Αγαπητέ Markos λύσεις υπάρχουν. Θέληση δεν υπάρχει. Και δεν υπάρχει γιατί υπάρχει φόβος.

        Ο φόβος όχι απλά της αντίδρασης αλλά και του αύριο. Αν σήμερα αγανακτούσαν όλοι και ξεσηκωνόταν ο μοναδικός τους φόβος θα ήταν το μετά.

        Και ο φόβος είναι τέτοιος ώστε να διατηρεί την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει χωρίς να χαθούν κεκτημένα έστω και αν μειώνονται. Κανεις δεν θα ξεσηκωθεί αν τα 1000 ευρώ που παίρνει θα γίνουν 700. Γιατί προτιμά να ελπίζει ότι τα 700 δεν θα γίνουν 400 από το να ξεσηκωθεί και τα 700 να γίνουν 0.

        Κι αυτός ο φόβος είναι που τον κρατά δέσμιο ώστε όποια λύση και να του προτείνει κάποιος να μην του δίνει την δύναμη να ξεσηκωθεί.

        2 είναι οι περιπτωσεις εξέγερσης.

        1. Να ξέρει τι θέλει αλλά και να έχει την πολιτική λύση άμεση προς εφαρμογή ώστε με την εξέγερση του να την εφαρμόσει άμεσα ώστε να μην γίνει η ζωή του χειρότερη από την υφιστάμενη.

        2. Να έχει χάσει τα πάντα οπότε θα ζητά τουλάχιστον κάτι.

        Το πρώτο δεν το βλέπω να γίνεται λόγω του φόβου και του νόμου του Βέμπερ. Το δεύτερο θα γίνει σίγουρα μετά από χρεοκοπία.

        Μοῦ ἀρέσει

  9. Ὁ/ἡ Markos γράφει:

    ΙΩΑΝΝΗ,

    ποιος πιστεύει πραγματικά στη λύση της εξέγερσης;
    Οι άνθρωποι στην Ελλάδα ξέρουν τι πάει να πει εξέγερση:
    Βία, όπλα, αίμα, δυστυχία, θάνατος.
    Τα έχει ζήση αυτά ο Έλληνας, εδώ στη χώρα του. Δεν είμαστε αμερικανάκια που εξαγάγουν τα παραπάνω «ως αγαθά» στην υφήλιο.

    Ξέρει επίσης και το καπέλωμα που έπεται των εξεγέρσεων: έδιωξε τους Οθωμανούς, ήρθαν οι δυτικοί με τα εγχώρια φρούτα να τον ξανασκλαβώσουν, ήρθαν δικτατορίες, οι γερμανοί στον πόλεμο και το εμφύλιο αιματοκύλισμα, ξανά δικτατορία, πολυτεχνείο και ύστερα οι πολιτικοί που βλέπει τώρα που τον κατάντησαν.

    Την ειρηνική του εξέγερση την έκανε. Αντιμετωπίστηκε από το σύστημα, που έχει τις λύσεις για τέτοιου τύπου αντιδράσεις έτοιμες.

    Ξέρει ο Έλληνας πια πως οι απεργίες και οι διαδηλώσεις είναι μορφές αντίδρασης που έχουν χάσει εντελώς την δυναμική αποτελέσματος, αφού αμέσως από το τέλος της δικτατορίας και μετά εφαρμόστηκαν κατά κόρον με μόνο αποτέλεσμα την ανακούφιση του καζανιού.

    Δεν έχει βρεθεί και δεν προτείνεται από κανέναν ρεαλιστική λύση.
    Είμαστε σε σύγχυση που τείνει να γίνει απελπισία.
    Έπονται η βία, τα όπλα, το αίμα, η δυστυχία, ο θάνατος;;;;…..

    Μοῦ ἀρέσει

  10. Ὁ/ἡ godg γράφει:

    Δούλος είσαι και φαίνεσαι ρε καρμίρη!!! Πως διαφέρεις απο αυτο που περιγράφεις (άδικα κίολας)?? Τι έκανες εσύ??? Δεν πλήρωσες?? Αυτό?? Αυτή είναι η επανάσταση σου??
    Σπουδαία τα λάχανα. Μόνο μην το πολυ συζητάς γιατί συγκινούμαι.. Τι να κάνει ο κόσμος ρε ΤσεΓκεβάρα?? Τόσα λόγια όλο αέρας?? Ποιό το επιχείρημα σου?? Που υπάρχει μια πρόταση??
    Τίποτα. Ένα μάτσο μπούρδες και φαρισαισμοί για να αποδείξεις τι?? Και σε ποιόν??

    Μοῦ ἀρέσει

Σχολιάστε

Αὐτὸς ὁ ἱστότοπος χρησιμοποιεῖ τὸ Akismet γιὰ νὰ μειώσει τὰ ἀνεπιθύμητα μηνύματα. Μάθετε τί συμβαίνει μὲ τὰ δεδομένα τῶν σχολίων σας.