Η επέτειος του ’40 και το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης

Χαρμολύπη για αόρατους πολίτες!

28 Οκτωβρίου 2012, 72 χρόνια μετά από τη χαρμόσυνη μέρα του ΟΧΙ σηκώνονται από τα μνήματα οι ήρωες του ‘40, ίδιοι με Ερυνίες…! Εκείνοι αγωνίστηκαν  για την ελευθερία και την πατρίδα, εμείς ακόμη για  το χρήμα και την εξουσία!

«Το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης θα είναι ανοικτό αύριο λόγω της Επετείου δωρεάν για τους επισκέπτες. Αρχαιολόγοι – φροντιστές σε τακτά χρονικά διαστήματα θα κάνουν παρουσίαση!» (ραδιόφωνο του Galaxy, 92.0, στις 27/10/2012).

Μοιάζει εξαιρετική πρωτοβουλία… όμως κάπου αποσκοπεί, διότι μου φαίνεται ότι κάποιοι δράττονται της επετείου της Εθνικής Εορτής και του αισθήματος δικαίου των πολιτών, που θέλουν να περιδιαβούν τα εκθέματα του πολιτισμού τους «ελεύθερα», ιδιαίτερα σε περίοδο οικονομικής ανέχειας που τους επιβάλλεται, προκειμένου να καταστρατηγήσουν τους νόμους.

Απ’ όσο γνωρίζω οι αρχαιολόγοι – φροντιστές  έχουν προσληφθεί (9. 00 π.μ. έως 5. 00 μ.μ.) προκειμένου να βρίσκονται στο Μουσείο για να λύνουν τις απορίες των επισκεπτών και όχι να κάνουν θεματική ή μη παρουσίαση των εκθεμάτων, κοινώς ξεναγήση! Στην Ελλάδα σύμφωνα με νόμο από το 1977, για ευνόητους λόγους, μόνο οι Διπλωματούχοι Ξεναγοί με επίσημη Άδεια Ξεναγού δικαιούνται να ξεναγούν ημεδαπούς ή αλλοδαπούς επισκέπτες μνημείων, χώρων, κλπ.

Στο Νέο Μουσείο και νέα ήθη, για να μην ονομάσουν ξεναγούς τους αρχαιολόγους που προσέλαβαν τους βάπτισαν φροντιστές, τη δε ξενάγηση του Μουσείου ή μέρους του βάπτισαν παρουσίαση!

Είναι απλό, αν ήταν αυτό που φαίνεται εκ πρώτης όψεως το Μουσείο και ο πρόεδρος του θα μπορούσαν να καλέσουν τους Διπλωματούχους Ξεναγούς για δωρεάν ξεναγήσεις όλη την ημέρα! Είναι κάτι που οι Έλληνες Ξεναγοί ποτέ δεν αρνήθηκαν και πάντα κάνουν όταν οι περιστάσεις καλούν!

Αφού το θέμα τη συγκεκριμένη μέρα δεν είναι οικονομικό γιατί επιχειρείται, να εξυπηρετήσει ποίους και γιατί;

(αν θέλετε διαβάστε το «ανοικτό» επάγγελμα των Ξεναγών στη διεύθυνση  http://kynorodi.blogspot.com/2011/02/blog-post.html).

 

Ένας από τους αόρατους πολίτες για τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς,

που επαναλαμβάνει βροντερά  το ΟΧΙ του ’40.