Πόσο εξαγοράζεται η ευτυχία σου;

Σύλλογοι πολυτέκνων και τριτέκνων διαμαρτύρονται για την αδικία εις ‎βάρος τους με ‎το Ενιαίο Επίδομα Στήριξης Τέκνων που θα ισχύσει με το νέο ‎έτος. Συνάμα δε, ο ‎Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Οικονομίας δηλώνουν ‎ότι θα πριμοδοτήσουν με ‎επιδόματα τέκνων όλες τις χαμηλόμισθες ‎οικογένειες, από το πρώτο παιδί. Με τα ‎νέα τούτα δεδομένα, υπάρχουν ‎δύο κίνδυνοι:‎

‎   Ο πρώτος είναι μια ενδεχόμενη αντιπαράθεση των πολυτέκνων ‎οικογενειών που ‎χάνουν το επίδομά τους, με τις ολιγότεκνες (αλλά και πολύ ‎περισσότερες) οικογένειες ‎που θα ευνοηθούν από την νέα ρύθμιση. Μετά ‎τους δημοσίους και μη υπαλλήλους, ‎συνταξιούχους κλπ, για μια ακόμα ‎φορά ελλοχεύει η απειλή ερίδων μεταξύ των ‎Ελλήνων και ο ‎αποπροσανατολισμός τους από τις πραγματικές αιτίες των ‎προβλημάτων.

‎   Ο δεύτερος κίνδυνος είναι η περαιτέρω εξαθλίωση της ελληνικής ‎πολύτεκνης ‎οικογένειας και κατά συνέπεια η ενίσχυση της ‎υπογεννητικότητας. Ξεχνάμε ‎δυστυχώς ότι τα πολυτεκνικά επιδόματα και ‎φοροελαφρύνσεις δεν είναι κοινά ‎κοινωνικά επιδόματα, αλλά δημογραφικά ‎κίνητρα!

Είναι χαρακτηριστικό ότι την ίδια στιγμή που ο κόσμος ‎όλος διχάζεται απ᾿ άκρη σ᾿ άκρη και η Χίλαρυ Κλίντον στην Αμερική δηλώνει ότι ‎πρέπει να υπάρξει έλεγχος του πληθυσμού , στην άλλη άκρη ‎της υδρογείου ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, ‎παροτρύνει τους συμπατριώτες του να τεκνοποιήσουν, υποδεικνύοντας μάλιστα ως ‎ελάχιστο τα 3 παιδιά ανά οικογένεια.
‎
‎   Το παράδοξο στην Ελλάδα είναι ότι, για μια ακόμα φορά, δεν υπάρχουν ‎‎οργανωμένες αντιδράσεις από την πλειοψηφία του κόσμου και τα ‎σωματεία, αφού ‎δεν καίγεται το δικό τους δέντρο αλλά του γείτονα. Σε λίγο ‎όμως που το οξυγόνο θα ‎ελαττωθεί, θα αναρωτιώμαστε όλοι πού πήγε το ‎δάσος.

‎   Ας μην πέσουμε στην παγίδα του διαίρει και βασίλευε. Είναι σαφές ότι ‎‎οδηγούμαστε προς σταδιακή μαζική εξόντωση, αλλά οπωσδήποτε με την ‎δική μας ‎συναίνεση και συνενοχή! Ας κοιτάξουμε λίγο πιο μακρυά και ας ‎αρνηθούμε τα ‎επιδόματα που μας δίδονται ως στάχτη στα μάτια. Θα ‎πρέπει επιτέλους κάποια ‎στιγμή να σταθούμε όλοι ενωμένοι, δημόσιοι και ‎μη υπάλληλοι, πολύτεκνοι και μη, ‎άνεργοι και εργαζόμενοι, χωρίς δισταγμό, ‎αφού, σήμερα εσύ και αύριο εγώ, στο ‎τέλος ὀλοι θα μοιραστούμε την ίδια ‎φρικτή μοίρα ως Έλληνες και ως Ελλάδα.‎

koinonikianatoli