ΠΟΙΟΣ ΕΡΙΞΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟ 1993 ΚΕ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ;

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

egerssi@otenet.gr

www.apostoloupanos.gr

Το απόγευμα της Δευτέρας 25 Φεβρουαρίου 2013, στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», ο πρώην Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, παρουσίασε το βιβλίο του «Μπροστά από την εποχή της, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας 1990-1993».  

Επιμελητής της έκδοσης ήταν ο πρώην Υπουργός κ. Ιωάννης Παλαιοκρασσάς και ο οποίος επισήμανε τη δήλωση του Henning Christophersen, τότε αντιπροέδρου και επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων της Ε.Ε., η οποία έγινε με αφορμή τη σημερινή κρίση της χώρας μας: «Αν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του είχαν αφεθεί να ολοκληρώσουν το μεταρρυθμιστικό τους έργο, η σημερινή Ελλάδα θα ήταν στις πρώτες θέσεις των οικονομικά πετυχημένων χωρών της Ευρωζώνης».

            Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στην ομιλία του επισήμανε: «…Αυτό που θα ήθελα εδώ να σημειώσω είναι ότι αν η κυβέρνηση εκείνη δεν είχε πρόωρα ανατραπεί, η πορεία της χώρας θα ήταν διαφορετική και η σημερινή καταστροφή θα είχε πιθανότατα αποτραπεί…».  

Την επομένη ο παλαίμαχος δημοσιογράφος Χρήστος Πασαλάρης έγραψε: «…Είκοσι χρόνια μετά την ανατροπή του, ο Κώστας Μητσοτάκης, ανεξίκακος, όπως όλες οι μπαρουτοκαπνισμένες “καραβάνες”, δεν κρατάει κακία ούτε με τον Σαμαρά, ούτε με τον Καραμανλή, ούτε με τον Παπανδρέου ούτε με όποιους έπαιξαν ανοιχτούς ή σκοτεινούς ρόλους εκείνη την εποχή…».

            Μετά 15 χρόνια (27 Απριλίου 2008), ο δημοσιογράφος Άρης Ραβανός γράφει μεταξύ άλλων τα εξής σε άρθρο του με τίτλο “Η κατάρα που καταδιώκει τη ΝΔ. Πώς έπεσε ο Μητσοτάκης”: «…Παρά τις έντονες αντιδράσεις, ο κ. Μητσοτάκης επιμένει και επιζητεί ευκαιριακό συμβιβασμό με τον κ. Μ. Έβερτ και τους “αντάρτες” βουλευτές – μερικοί εκ των οποίων συνομιλούσαν με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών κ. Αντ. Σαμαρά – με στόχο να περάσει το νομοσχέδιο για τον ΟΤΕ… Η πίεση στη ΝΔ ήταν ιδιαίτερα έντονη, ειδικά μετά την ίδρυση στις 30 Ιουνίου 1993 από τον κ. Σαμαρά του κόμματος Πολιτική Άνοιξη…».

            Η πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη το ΄93 συνεχίζει να απασχολεί επί μια 20ετία τα πολιτικά δρώμενα της πατρίδας μας και έχουν διατυπωθεί δεκάδες αντικρουόμενες απόψεις. Στην προχθεσινή παρουσία του βιβλίου του, πολλοί είχαν πιστέψει πως θα τολμούσε ο επίτιμος Πρόεδρος της ΝΔ να αποκαλύψει τους πραγματικούς «προδότες» της ανατροπής της κυβέρνησής του. Δυστυχώς, όμως, ο κ. Μητσοτάκης ήταν υποχρεωμένος να σιωπήσει, προφανώς, για να απενοχοποιήσει τον σημερινό Πρωθυπουργό από τις ευθύνες του για το «βρώμικο ΄93», ελέω του πολιτικού μέλλοντος του Κυριάκου (πρωταρχικώς) και της Ντόρας (δευτερευόντος), στον θρυλούμενο σύντομο ανασχηματισμό της παρούσας κυβέρνησης!.

Ωστόσο, παρ΄ότι ο κ. Μητσοτάκης προχθές σιώπησε, δεν είχε σιωπήσει σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον σημερινό Υπουργό Εθνικής Άμυνας, τον κ. Πάνο Παναγιωτόπουλο, πριν τις εκλογές του 1993, στην εκπομπή του “Προφίλ” στον Αnt1 και εξηγούσε τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους ανατράπηκε η κυβέρνηση της ΝΔ και έτσι, αναγκάστηκε η χώρα να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές προκειμένου να επανέλθει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία για να δρομολογήσει τις εξελίξεις για την σημερινή εξαθλίωση του λαού μας.

Απόσπασμα αυτής της συνέντευξης παραθέτω παρακάτω προς χάριν της ξεκάθαρης αλήθειας: «…η κυβέρνησή μας είχε 151 βουλευτές και στη συνέχεια 152. Πάντοτε είχε τον κίνδυνο δυο άνθρωποι να φύγουν και να πέσει. Όταν ο κ. Σαμαράς απεχώρησε, έγινε ανεξάρτητος και απεφάσισε να ιδρύσει το κόμμα του, έκανε τη δήλωση ότι δεν πρόκειται να ρίξει την κυβέρνηση διότι η κυβέρνηση έχει την εντολή από τον Ελληνικό λαό να κυβερνήσει 4 χρόνια. Από αυτή την υποχρέωση ξέφυγε, παζάρεψε δεν ξέρω τι και πως, εννοώ παζάρεψε προς πολιτικές κατευθύνσεις και τελικά απεφάσισε να μας ρίξει. Θα ενθυμίστε, είχε εξαγγείλει πως θα κάνει μια βαρύγδουπο αποκάλυψη-έκπληξη στον κ. Χαρδαβέλα στα “Νέα”. Η έκπληξη δεν έγινε, η ανατροπή έγινε. Και η ανατροπή έγινε κατά τρόπο περίεργο. Ο Συμπιλίδης ήταν έκπληξη, διότι ακόμη την παραμονή υποσχότανε πως θα στείλει 30 πούλμαν στη Θεσσαλονίκη για να με υποδεχτεί και η μητέρα του, μια τραγική σκηνή στον Ant1, ρωτούσε έκπληκτη εκείνη την ημέρα τον ανταποκριτή σας, “μα τι είναι αυτά που μας λες παιδί μου, εμείς είμαστε με τον Μητσοτάκη”. Ε΄ τι συνέβη τη νύχτα, η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και ο Συμπιλίδης ήρθε κρυφά σαν κλέφτης από την πίσω πόρτα για να ρίξει την κυβέρνηση. Όλα αυτά δεν είναι ομαλά. Όλα αυτά δείχνουν ότι υπήρξε συνωμοσία και φυσικά προδοσία και η συνωμοσία ήταν συνωμοσία πολιτικών συμφερόντων. Η “Πολιτική Άνοιξη” δεν πάει για να κερδίσει τις εκλογές. Η ΠΟΛΑΝ ένα στόχο μπορεί να έχει, να βλάψει τη ΝΔ βοηθούντος και του εκλογικού νόμου. Άρα, αυτή την ώρα η ΠΟΛΑΝ γιατί ρίχνει τη ΝΔ; Τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετεί. Ποιοι είχαν σκοπό να ρίξουν την κυβέρνηση; Συμφέρον είχαν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι, των οποίων το παιχνίδι έπαιξε η “Πολιτική Άνοιξη” ξεκάθαρα, γιατί δεν πάει για τον εαυτό του, καταστρέφεται, ο προδότης πληρώνει, καταστρέφεται. Ο κ. Σαμαράς, πιστεύει ειλικρινώς πως μπορεί να επιβιώσει σ΄ αυτή την κρίσιμο εκλογή; Και ακόμη υπάρχουν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα . η κυβέρνησή μας χάλασε λιγάκι το οικονομικό κατεστημένο και ήρθε σε αντίθεση μαζί του, όταν αποφάσισε να κάνει ιδιωτικοποίηση. Η ιδιωτικοποίηση σημαίνει, ότι ο ένας τεράστιος τομέας προμηθειών, βολέματος εάν θέλετε ακόμη και στενότερα διορισμού ημετέρων, παύει να υπάρχει προς εκμετάλλευση. Η πολιτική της ΝΔ στη ΔΕΗ και το ΟΤΕ έπληξε κατεστημένα συμφέροντα και υπήρξαν και άλλοι οι οποίοι είχαν λόγους να ρίξουν τη ΝΔ, εναντίον της οποίας, άλλωστε, εκτίθενται καθημερινώς προσωπικά. Δεν θα πω τίποτε περισσότερο αυτή την ώρα, πέραν του ότι εμείς δεν συμβιβαστήκαμε με κανένα οικονομικό συμφέρον και απευθυνθήκαμε στον Ελληνικό λαό…».                         

Συμπερασματικά, με όλες τις παραπάνω πολύ σκληρές καταγγελίες που εκτοξεύει στην παρούσα συνέντευξη ο κ. Μητσοτάκης, καταδεικνύει σαφέστατα εκείνους που τον ανέτρεψαν το βρώμικο ΄93. Όπως, επίσης, καταρρίπτει τον ψευδεπίγραφο ισχυρισμό του κ. Σαμαρά, πως δηλαδή έριξε την κυβέρνηση για το όνομα της γειτονικής χώρας των Σκοπίων, από τη στιγμή που ο ίδιος και το κόμμα του σήμερα είναι υπέρ της λύσεως της διπλής ονομασίας, δηλαδή εκείνης της λύσεως που θα εμπεριέχει τη λέξη Μακεδονία.

Συνεπώς, θεωρώ πως θα έπρεπε να κατονομάσει, εκ νέου, την προδοσία και τους προδότες, για να ικανοποιήσει τον κάθε Έλληνα πολίτη που εκείνη την εποχή τον στήριξε με την ψήφο του, επί τριών εκλογικών αναμετρήσεων. Επίσης, έχει ιερή υποχρέωση να πει την αλήθεια προς τους σημερινούς νέους, τα μεγάλα θύματα των μνημονίων, εξηγώντας τους, το ποιοι μεσολάβησαν και ανέτρεψαν την κυβέρνησή του, από τη στιγμή που εξακολουθεί να διακηρύττει πως «αν η κυβέρνηση εκείνη δεν είχε πρόωρα ανατραπεί, η πορεία της χώρας θα ήταν διαφορετική και η σημερινή καταστροφή θα είχε πιθανότατα αποτραπεί». Γιατί δεν αρκούν τα ευχολόγια που τους απηύθυνε προχθές, του τύπου: «Μην επιτρέπετε στο φόβο και στο αδιέξοδο να νικήσουν την ελπίδα. Το μέλλον είναι δικό σας. Είναι το μέλλον που εσείς θα κατακτήσετε».

            Τελειώνοντας, θα ήθελα να προκαλέσω καλόπιστα και καλόβουλα τον κ. Μητσοτάκη προκειμένου να απαντήσει στo παρακάτω ερώτημα, γιατί ο εξαθλιωμένος οικονομικά λαός μας αναζητεί και θέλει ξεκάθαρες κουβέντες:

-Τι σημαίνει η επιστολή  που σας στάλθηκε στις 30 Αυγούστου 1993, λίγες ημέρες πριν την πτώση της κυβέρνησής σας, από την πολυεθνική εταιρεία Siemens, για να επέμβετε προσωπικά (γίνεται αναφορά δυο φορές), προκειμένου να καμφθούν οι αντιδράσεις του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, κ. Μάνου, ώστε να καταχωρηθεί ο διεθνής διαγωνισμός 7753/92 των ψηφιακών παροχών (1 εκ.100 χιλ.) του ΟΤΕ στην ως άνω εταιρεία (συνημμένη επιστολή); Μήπως, σ΄ αυτές τις παρεμβάσεις αναφερόσασταν σε εκείνη τη συνέντευξη όταν λέγατε: «Η πολιτική της ΝΔ στη ΔΕΗ και τον ΟΤΕ έπληξε κατεστημένα συμφέροντα και υπήρξαν και άλλοι οι οποίοι είχαν λόγους να ρίξουν τη ΝΔ»; Και εάν ναι, έπαιξε κάποιο ρόλο ο σημερινός Πρωθυπουργός από τη στιγμή που αναφέρατε (στη συνέντευξη) πως «Συμφέρον είχαν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι, των οποίων το παιχνίδι έπαιξε η “Πολιτική Άνοιξη” ξεκάθαρα, γιατί δεν πάει για τον εαυτό του, καταστρέφεται, ο προδότης πληρώνει, καταστρέφεται»;