ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ ΠΑΡΑΥΤΑ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΝΑ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΟΔΙ. ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΕ ΧΑΛΑΡΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΑΣΗ.
“Ως αδελφή της Ήβης εθεωρείτο μία θεότης εντελώς ειδικού χαρακτήρος, η Ειλείθυια, “θεά των τοκετών”, όπως την χαρακτηρίζει ο Όμηρος. Τον ρόλον της αυτόν η Ειλείθυια τον διεδραμάτισεν εις πολλάς σπουδαίας περιπτώσεις. Όταν η Αλκμήνη ήτο ετοίμη να γεννήση το παιδί, που είχε συλλάβει από τον Δία, η Ειλείθυια, κατόπιν προτροπής της Ήρας, έκαμεν ό,τι ήτο δυνατόν δια να καθυστερήση τον τοκετόν, ενώ αντιθέτως, είχεν ευνοήσει την γέννησιν του Ευρυσθέως, διδύμου αδελφού του Ηρακλέους. Κατά τον μύθον, η Ειλείθυια και αι Μοίραι, καθήμεναι εμπρός εις το δωμάτιον της Αλκμήνης με τα χέρια συμπεπλεγμένα επί των γονάτων και προφέρουσαι μαγικά λόγια, έκαμαν να κρατήση εννέα ημέρας και εννέα νύκτας το μαρτύριον της συζύγου του Αμφιτρύωνος. Την λύσιν της καταστάσεως την έδωσε μία παιδική φίλη της Αλκμήνης, η Γαλινθιάς, δια του εξής τεχνάσματος: Εις μίαν στιγμήν εβγήκεν αιφνιδίως από το δωμάτιον της λεχούς και ανήγγειλεν ότι σύμφωνα με την θέλησιν του Διός, η Αλκμήνη εγέννησε, και μάλιστα υιόν. Κατατρομαγμέναι η Ειλείθυια και αι Μοίραι εσηκώθησαν. Αυτό ακριβώς εχρειάζετο δια να “λυθούν τα μάγια”*. Ευθύς αμέσως ο Ηρακλής εγεννήθη.
*Πρόκειται πράγματι περί μαγικού εθίμου διαδεδομένου ευρύτατα ανά τον κόσμον ότι εν ώρα δυσκόλου τοκετού κάθε τι κλειστόν πρέπει να ανοίγη. Μεταξύ των Μαλαίων της Ιάβας και Σουμάτρας επικρατεί το έθιμον να ξεκλειδώνουν τας θύρας, να ανοίγουν τα παράθυρα, τα κυτία κλπ. Ενταύθα ο μύθος αναφέρεται, κατά τον Νίκαδρον, ως διηγείται τούτον Αντωνίνος ο Λιβεράλις. Κατά τον Παυσανίαν αι εμποδίζουσαι τον τοκετόν της Αλκμήνης ήσαν αι Φαρμακίδες ( =μάγισσαι) και η εξαπατήσασα αυτάς κατά τον ίδιον τρόπον ελέγετο Ιστορίς (θυγάτηρ του Τειρεσίου). Κατά τον Οβίδιον ο τοκετός ημποδίζετο υπό μόνης της Lucina ( = Ειλειθυίας) η οποία εκάθητο με το δεξιόν σκέλος χιαστί επί του αριστερού και με τους δακτύλους των χειρών συμπεπλεγμένους επί των γονάτων. Ο Πλίνιος αναφέρει, ότι η στάσις αυτή προκειμένου περί τικτουσών ή ασθενών ημπόδιζε τον τοκετόν και την ίασιν, αναφερόμενος ακριβώς στο περιστατικό της Αλκμήνης. Εν Ρώμη εθεωρείτο τόσον αποτελεσματικόν εμπόδιον η ανωτέρω στάσις των χειρών και ποδών, ώστε απηγορεύετο εν ώρα πολεμικού συμβουλίου, επισήμων συνεδριάσεων και προσευχής ή θυσίας. Και σήμερα ακόμη εν ώρα τοκετού απαγορεύεται εις πολλά μέρη της Ελλάδος να κάθεται κανείς εντός της οικίας με τον ένα πόδα επί του άλλου.”
ΑΜ ΕΤΣΙ ΕΞΗΓΕΊΤΑΙ, ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ ΠΑΡΑΥΤΑ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΝΑ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΟΔΙ. ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΕ ΧΑΛΑΡΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΑΣΗ. ΑΥΤΟΣ ΜΑΛΛΟΝ ΕΊΝΑΙ Ο ΛΌΓΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΓΑΊΝΕΙ Η ΧΏΡΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΡΊΣΗ ΔΕΝ ΕΝΝΟΕΙ ΝΑ ΓΙΑΤΡΕΥΤΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ. ΤΙ ΛΕΤΕ; 😉
από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΡΓΑΜΗΝΑΙ.