Φρῖξον ἥλιε, στέναξον ἡ γῆ…

γραφει ο αρισταρχος

“…ἵνα τί ἐπώλεις τὸν ἀτίμητον, προδιδοὺς εἰς μιαιφονίαν; Φρῖξον ἥλιε, στέναξον ἡ γῆ, καὶ κλονουμένη βόησον· Ἀνεξίκακε Κύριε δόξα σοι. ”Τροπάριο της Μ.Τετάρτης

Αφορά την προδοσία των τριάντα αργυρίων από τον Ιούδα και το κρέμασμα από μια συκιά που μια μέρα πριν είχε καταραστεί ο Ιησούς γιατί δεν είχε καρπούς. Γιατί πούλησες τον ατίμητον!  Γιατί τον πρόδωσες προς μιαιφονίαν. Έτσι απλώς αμετάφραστο και στο περίπου “φόνον Θεού!”  Τρόμαξε ήλιε, αναστέναξε γη και καθώς θα κλονίζεσαι φώναξε  “Άκακε Θεέ μου, δοξασμένο το όνομά σου”.  Όχι όμως για τον Ιούδα αφού η πορεία του Ιησού προς τον σταυρό ήταν προδιαγεγραμμένη αλλά γι αυτή την βδελυρή πράξη της προδοσίας που έγινε συνώνυμη με το όνομα Ιούδας, Εφιάλτης, Γούσης κλπ. Παραδόθηκαν στην ιστορία και πέρασαν από γενιά σε γενιά για να κρατούν καλά το μήνυμα. Πάντα τα μεγάλα οράματα παραδίδονται στην απολυταρχία και την κακία με τις κερκόπορτες της προδοσίας. Και οι προδότες παραδίδονται στην ιστορία για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης.

Και πώς να μην κάνω τις αναγωγές μου από το χτες στο σήμερα όταν μια ολόκληρη χώρα προδίδεται, καταδίδεται, επιδίδεται, εκδίδεται  και παραδίδεται σε μια πρωτοφανή πολεμική κατάσταση χωρίς… πόλεμο. Κοντά στα δύο εκατομμύρια άνεργοι και η φτώχεια χτυπάει κόκκινο. Τράπεζες και εφορίες κυνηγούν ανελέητα “φτιαγμένους ” χρεώστες με χαράτσια, μειώσεις αποδοχών, φοροκλοπή και δάνεια σε τράπεζες με επιτόκια ληστρικά.

Εδώ η προδοσία είναι τρανταχτή και όσοι πήραν μέρος σ’ αυτή συνεχίζουν να είναι μέσα στον κύκλο με την εξουσία. Να νομοθετούν, να εφαρμόζουν, να διαπράττουν, να εξαπατούν, να προδίδουν. Και η ιστορία ζητάει επειγόντως προς παράδοση αυτούς που διέπραξαν το της προδοσίας μέγα βδελυρό ανοσιούργημα.

Μεγάλη Τετάρτη σήμερα και οι ψάλτες θα ψάλουν στον εσπερινό από τον όρθρο της Μεγάλης Πέμπτης  “Ώ της Ιούδα αθλιότητος! Εθεώρει την πόρνην φιλούσαν τα ίχνη, και εσκέπτετο δόλω της προδοσίας το φίλημα… η μεν λαβείν την άφεσιν, ο δε, λαβείν αργύρια”. Πάντα η εκκλησία ένα βήμα μπροστά, αρκεί να διαβαστεί σωστά. Μόνο που στα αργύρια δεν βρήκαν ακόμη τους κατόχους. Κι αυτό όμως κάποτε θα γίνει. Της δικαιοσύνης ο ήλιος θα λάμπει εκεί και θα περιμένει. Κι αν αργεί, δεν λησμονεί.

Βοήθειά μας. Και καλή… Ανάσταση.