Άνεργος. Ηχεί στ’ αυτιά σου σαν κατηγορία…

Σαν κατηγορία ή σαν ασθένεια

Άνεργος. Ηχεί στ’ αυτιά σου σαν κατηγορία, σαν κάποια ασθένεια που κανείς γιατρός δεν σου εξηγεί πώς την “κόλλησες” ή τι να κάνεις για να την ξεπεράσεις. Ξέρεις μόνο τα συμπτώματα της: Οξεία e-mailίτιδα, βαριά βιογραφικοκατάληψη, έλλειψη ενζύμου, έλλειψη ενσήμου – κι ένα τεράστιο ΟΧΙ σαν ημικρανία, συνεχώς τοποθετημένο πάνω απο τα μάτια σου…

Κατέληξα να ζηλεύω όσους δουλεύουν, κι όχι να θέλω να δουλέψω κι εγώ. Κατέληξα γενικότερα σε πολλά πράματα που δεν θα σκεφτόμουν καν πριν την κρίση. Θα μου πεις έχεις πια χρόνο… και τι να τον κάνω… πώς να είσαι δημιουργικός στο παιδικό σου δωμάτιο… κοιτάω τα πράγματα που έχω και νομίζω πως πρέπει να ετοιμαστώ ξανά για πανελλήνιες.

Άνεργος. Λες και άμα το πεις σιγότερα δεν θα είναι το ίδιο. Στις ειδήσεις να το λέμε ανεργόης ή ανεργόησα ή ανεργόητρο. Εδώ κάναμε τη δουλειά υποαπασχόληση, σ’ αυτό θα κολλήσουμε;

Πάμε, ρε Βουλή, γάτα!

Τζούλης Μώγος

imerologioanergou.gr