Δεν αμφισβητώ πτυχία και τίτλους, κρίνω όμως ενέργειες…

Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός

Δεν αμφισβητώ πως όλοι είμαστε Έλληνες.

Δεν θα υποστηρίξω ποτέ, πως είμαι ή νοιώθω, περισσότερος Έλληνας από τους άλλους.

Όμως…

Ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά ενός έθνους, είναι η ΓΛΩΣΣΑ. Αυτό το πολύτιμο κι αδιαμφισβήτητο γνώρισμα και ταυτόχρονα χάρισμα των ανθρώπων, που τους κάνει να ξεχωρίζουν, τους βοηθάει να επικοινωνούν, τους οδηγεί σε λαμπερές λεωφόρους γνώσης και σοφίας αλλά και σε μεγάλα δύσβατα κι επικίνδυνα μονοπάτια.

Όλοι οι ξένοι ακαδημαϊκοί και ξένοι μεγάλοι συγγραφείς, όχι μόνο θαυμάζουν την μοναδικότητα της Ελληνικής γλώσσας, αλλά και την προπαγανδίζουν, προτρέποντας τους ανθρώπους σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, να την διδαχθούν, να την κάνουν κτήμα τους. Μάλιστα δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν, πως η εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας, συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη της νόησης, στην καλύτερη λειτουργία του εγκεφάλου.

Κι ενώ όλα αυτά τα υποστηρίζουν με θέρμη οι ξένοι, εμείς οι Έλληνες, πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, εκπαιδευτικοί, επιστήμονες, επιχειρηματίες, απλοί πολίτες, τι κάνουμε;

Αγνοούμε την Ελληνική γλώσσα και χρησιμοποιούμε ξένες λέξεις ακόμα – ακόμα και για την επιγραφή ενός καταστήματος, την ονομασία μίας επιχείρησης.

Οι νέοι με την προπαγανδιστική πολιτική τόσο του εκπαιδευτικού μας συστήματος όσο και με την «πατριωτική» συμπεριφορά των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (τηλεόραση, ραδιόφωνο, περιοδικά κλπ) επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω fecebook ή e-mail με λατινικούς χαρακτήρες.

Αυτό καταφέρανε, συνειδητά ή ασυνείδητα, όλοι εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για την μόρφωση των ελληνόπουλων.

Για την επί σειρά ετών δολοφονία της Ελληνικής γλώσσας και την διαστρέβλωση της Ελληνικής Ιστορίας από τους υπεύθυνους της μόρφωσης των ελληνόπουλων, μόνο μία ερμηνεία μπορεί να δοθεί. Το ξερίζωμα της εθνικής συνείδησης από τις επερχόμενες γενιές Ελλήνων, η εξαφάνιση του Ελληνικού γένους.

Υπάρχουν Έλληνες επιστήμονες, ακαδημαϊκοί ή και συγγραφείς ακόμη, που θεωρούν πως η Ελληνική γλώσσα είναι παρωχημένη, νεκρή, δεν βοηθάει στο εμπόριο και γενικά στις διεθνείς συναλλαγές. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο δικαίωμά τους να το πιστεύουν.

Το πιστεύουν όμως και οι πολιτικοί μας και ειδικότερα οι κυβερνώντες, που έχουν ορκισθεί να τηρούν και να εφαρμόζουν όσα το Σύνταγμα επιτάσσει; Κι αν πράγματι το πιστεύουν, γιατί δεν το λένε ευθαρσώς στον Ελληνικό λαό; Είναι δειλοί; Είναι αφελείς; Δεν υιοθετούμε τέτοιες θέσεις. Γι’ αυτό θέση μας είναι, πως συνειδητά, όλοι οι πολιτικοί, εντός κι εκτός Βουλής, ανεξαιρέτως χρωμάτων και κομμάτων, δεν μπορούν να πείσουν τουλάχιστον εμένα, πως νοιάζονται για την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Αυτός που αγαπάει την Ελλάδα, δεν επιτρέπει σε κανέναν να βεβηλώνει τι ιερά της σύμβολα, απαγορεύει κάθε προσπάθεια αλλοίωσης της Ιστορίας, υπερασπίζεται με πάθος Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ!

Και δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, δεν είδα κανέναν μα κανέναν πολιτικό να έχει την στάση εκείνη που θα βεβαιώνει τους πολίτες, πως πάνω από όλα βάζει την Ελλάδα!

Κορώνες και συνθήματα έχουμε ακούσει από πολλά χείλη. Μπλε, κόκκινα, πράσινα, μελιτζανί, τιρκουάζ και πάει λέγοντας.

Αν όμως δεν ξεσηκωνόντουσαν πολίτες όπως οι Ζουράρης – Γιανναράς – Καργάκος, τα ελληνόπουλα της πέμπτης κι έκτης δημοτικού θα διάβαζαν σήμερα στα βιβλία της ελληνικής ιστορίας πως οι Έλληνες της Σμύρνης, πνίγηκαν λόγω συνωστισμού στην παράλια. Γιατί έτσι είδε το όνειρο η κυρία Ρεπούση.

Όμως, για σκεφθείτε…

Η κυρία Ρεπούση, με ανάθεση που της έγινε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ανέλαβε να γράψει το βιβλίο της Ιστορίας για μαθητές της πέμπτης κι έκτης δημοτικού. Μετά, παρέδωσε την εργασία της σε αρμόδια επιτροπή του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, του επίσημου οργάνου του Υπουργείου Παιδείαας κι αυτό την ενέκρινε! Δεν βρήκε ψεγάδι! Γι’ αυτό και κυκλοφόρησε, γι’ αυτό μοιράστηκε! Είχε την έγκριση του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας! Γιατί ορισμένοι «πεφωτισμένοι» κατηγορούν συνεχώς την κυρία Ρεπούση για την επιστημονική της θέση, που απορρέει κι από το δημοκρατικό δικαίωμα που έχει και δεν στρέφεται εναντίον εκείνων που ενέκριναν την εργασία της κι έδωσαν εντολή εκτύπωσης; Σκοπιμότητες; Πολιτικά παιχνίδια;

Εύκολο για το πολιτικό σύστημα να στρέψει την κοινή γνώμη εναντίον ενός επιστήμονα, ενός ανθρώπου με μικρή πολιτική εμβέλεια. Γιατί αν άφηνε τους πολίτες ελεύθερους να σκεφτούν πως και γιατί έφτασε αυτό το σύγγραμμα στις σχολικές αίθουσες, στα χέρια των ελληνόπουλων μαθητών, σίγουρα θα είχαν σοβαρότατο πρόβλημα.

Πάμε λοιπόν πάλι από την αρχή.

Δεν αμφισβητώ πως όλοι είμαστε Έλληνες.

Δεν θα υποστηρίξω ποτέ, πως είμαι ή νοιώθω, περισσότερος Έλληνας από τους άλλους.

Όμως νοιαζόμαστε όλοι για την Ελλάδα;

Προστατεύουμε την πολιτιστική κληρονομιά που μας άφησαν οι παππούδες μας, οι πατεράδες μας, όπως οφείλουμε, όπως πρέπει; Μήπως παραμελούμε βασικές αξίες και ιδεώδη της χώρας μας, με αποτέλεσμα, αυτά να γίνονται εύκολη βορά στα σχέδια συμφερόντων;

Γιατί χρησιμοποιούμε στις επιγραφές ξένες ονομασίες ή ορολογίες κι όχι ελληνικές;

Γιατί οι νέοι επικοινωνούν μεταξύ τους γράφοντας με λατινικούς χαρακτήρες;

Ας σκεφτούμε την ώρα που κατρακυλάμε στον γκρεμό, μήπως ήρθε η ώρα, να απλώσουμε το χέρι μας και να πιαστούμε από τα μόνα στηρίγματα που αποτελούν την σωτηρία μας. Κι αυτά είναι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ κι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ συμπεριλαμβανομένης και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ.

Θα πρέπει να διδαχθούν τα Ελληνόπουλα τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, που άγνωστο γιατί, το Υπουργείο Παιδείας έχει εξοστρακίσει από τα Ελληνικά σχολεία.

Θα πρέπει τα Ελληνόπουλα να μάθουν για τους ΗΡΩΕΣ που αποτέλεσαν το ανίκητο κάστρο κατά της βαρβαρότητας, κατά της σκλαβιά

Όταν τα πιο πάνω γίνουν εκπαιδευτική ύλη για τα ελληνόπουλα, τότε μία νέα, ελπιδοφόρα μέρα θα χαράξει για την Ελλάδα. Τότε μόνο θα φύγει το σκοτάδι, που τόσα χρόνια, με επιλογή των πολιτικών μας, μας στερεί το αληθινό, πνευματικό ΦΩΣ…