Τι έγιναν οι δικοί μας τσιγγάνοι; (επιστολή αναγνώστη στο Πρώτο θέμα)

                                                                                (από το Γελωτοποιό)

(Επιστολή αναγνώστη προς την εφημερίδα Πρώτο Θέμα)

Ας κάνει κάποιος κάτι επιτέλους για όλους αυτούς τους ζητιάνους,τους άστεγους και τους γύφτους. Είναι παντού πια και δε σε αφήνουν να απολαύσεις ούτε το φως του ήλιου, που είδαμε πάλι μετά από τόσο καιρό.

Υπήρχανε πάντα, το ξέρω, αλλά τώρα τελευταία έχει παραγίνει το κακό. Φοβάσαι να ανοίξεις την εξώπορτα, φοβάσαι να βγεις έξω χαμογελώντας, φοβάσαι να πας στο σούπερ μάρκετ να ψωνίσεις. Γιατί ξέρεις ότι θα τους βρεις μπροστά σου για να σου καταστρέψουν όποια ψήγματα καλής διάθεσης σου απέμειναν.

Δεν αρκούν, δηλαδή, όσα ακούμε όλη τη μέρα από την τηλεόραση; Θα γίνουμε Μολδαβία, θα γίνουμε Ουζμπεκιστάν, θα γίνουμε Αιθιοπία. Δε θα έχουμε να φάμε, δε θα έχουμε πετρέλαιο να ζεσταθούμε, δε θα έχουμε νοσοκομεία, σχολεία, ασφάλεια.

Και μόλις καταφέρνεις να κλείσεις την τηλεόραση βγαίνεις έξω και τους βλέπεις να ψάχνουν στα σκουπίδια. Το χειρότερο είναι ότι κάποιοι από αυτούς δε μοιάζουν αλλοδαποί, δε φαίνονται εξαθλιωμένοι, μοιάζουν κάπως σαν… εμάς.

Μερικοί ούτε καν ζητιανεύουν, απλά σε κοιτάνε με τα άδεια μάτια τους, σαν να φταις εσύ που βρεθήκανε στο δρόμο.

Νομίζουν ότι είμαστε πλούσιοι; Κι εμείς παλεύουμε για να τα βγάλουμε πέρα έτσι όπως κατάντησε η ζωή σε τούτο τον αιώνα.

Θύματα είμαστε κι εμείς, όπως όλοι, δεν κλέψαμε ποτέ κανέναν ούτε και ζήσαμε καμιά σπουδαία ζωή. Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε; Σκύβουμε το κεφάλι και δουλεύουμε, τι άλλο να κάνουμε;

Να βγούμε στους δρόμους να φωνάζουμε; Και λοιπόν; Τι θα αλλάξει έτσι; Αλλάζει ο κόσμος;

Ο καθένας πρέπει να γνωρίζει τη θέση του. Οι αετοί δεν κυνηγούν μύγες και οι μύγες δεν μπορούν να τα βάλουν με τους αετούς.

Αλλά πως μπορούμε να αναπνεύσουμε με όλους αυτούς εκεί έξω; Δεν μπορεί να κάνει κάτι το κράτος; Για το δικό τους καλό. Να τους μαζέψει κάπου, να τους φροντίσει, να μην υποφέρουν οι άνθρωποι.

Με τους γύφτους γιατί δεν κάνει κάτι η αστυνομία; Όχι τους δικούς μας γύφτους, αυτούς τους συνηθίσαμε. Έχουν τα αμάξια τους, τα σπίτια τους, τις δουλειές τους. Από παιδί τους θυμάμαι να πουλάνε καρπούζια, πλαστικές καρέκλες και φυτά. Τους άλλους δεν μπορώ, τους ξένους. Που γυρνάνε από κάδο σε κάδο με ένα καροτσάκι. Αυτούς γιατί δεν τους διώχνουν; Δε μας φτάνουν οι δικοί μας γύφτοι και οι ζητιάνοι και οι άστεγοι; Πρέπει να υποστούμε και τη γυφτιά των ξένων;

Πόσους μπορεί να θρέψει αυτή η χώρα πια;

Δε θέλω να πιστέψετε ότι είμαι εθνικιστής ή δεξιός ή κάτι τέτοιο. Τον παππού μου τον είχαν στείλει στη Μακρόνησο κι εγώ, δε θα το κρύψω, ΠΑΣΟΚ ψηφίζω από το ’81.

Αλλά δεν μπορώ να αντέξω άλλο αυτή την κατάσταση, γι’ αυτό και σας στέλνω αυτό το γράμμα. Γίναμε ξέφραγκο αμπέλι. Μαύροι, Πακιστανοί, Ιρακινοί, Κούδροι, έχει γίνει η χώρα μας κέντρο διερχομένων. Ας μεριμνήσει η κυβέρνηση για αυτούς που πληρώνουν τους φόρους τους. Ας φροντίσει αυτούς που θα τους ψηφίσουνε.

Μετά τιμής                       Παναγιώτης Μ…

(Απάντηση της εφημερίδας)

Αγαπητέ κύριε Μ….

Κατανοούμε τον προβληματισμό σας και τη θέση σας. Πράγματι ζούμε πολύ δύσκολες καταστάσεις και πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί για να καταφέρουμε να ορθοποδήσουμε ξανά ως κράτος και για να αποφύγουμε τα χειρότερα.

Γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση του αξιότιμου πρωθυπουργού μας κάνει τα πάντα για να διασφαλίσει τα εθνικά μας σύνορα και να αποτρέψει την παράνομη είσοδο κάθε λαθρομετανάστη.

Δυστυχώς τροχοπέδη σε αυτή της την προσπάθεια είναι τα αριστερά κόμματα και κάποιες υποτιθέμενες ανθρωπιστικές οργανώσεις που προασπίζονται την καταπάτηση του εθνικού μας χώρου προκειμένου να διασφαλίσουν –όπως υποστηρίζουν- τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ενώ κάθε πολίτης αυτής της χώρας συμπορεύεται με τον ιστορικό αγώνα που δίνει η κυβέρνηση μας για να εξασφαλίσει την ιστορική συνέχεια του έθνους μας, η οποία δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη από την ευρωπαϊκή της πορεία, κάποιοι πατριδοκάπηλοι γίνονται εστία των αντικοινωνικών και –πολύ συχνά- τρομοκρατικών στοιχείων που έρχονται από τριτοκοσμικές χώρες.

Σας διαβεβαιώνουμε ότι η εφημερίδα μας είναι πάντα δίπλα σας, αφουγκράζεται τη φωνή σας και παλεύει για μια δυνατή και ασφαλή Ελλάδα.

Ο συντάκτης του Πρώτου Θέματος,

Γιώργος Θ.