Διάβασα κάπου ότι «η ντροπή του σύγχρονου κόσμου είναι 36 εκατομμύρια «σκλάβοι» και γέλασα! Γιατί εμείς οι υπόλοιποι τι είμαστε: θεωρούμε τον εαυτό μας ελεύθερο; Ακόμη και η σκέψεις μας αιχμάλωτες είναι!
Πως γίνεται να ζούμε σε μία εποχή με τόσο πλούτο γνώσεων, πληροφοριών, επιστημονικών επιτευγμάτων και να βιώνουμε την χειρότερη ανθρώπινη περίοδο, είναι ακατανόητο.
Έχουμε το παράδοξο της ελευθερίας λόγου, κίνησης, ιδεών και όμως , «αναμασάμε ότι μας σερβίρουν» αφού μας χειραγωγούν στο μυαλό και στην καρδιά. Όταν ακολουθούμε τα πρότυπα που μας προβάλουν για να είμαστε «in».
Θεωρώ ότι ο άνθρωπος ζει την σκοτεινότερη περίοδό του.
Με τόσες ανακαλύψεις επιστημονικές, και όμως σκοτώνονται εκατομμύρια άνθρωποι.
Με το μορφωτικό επίπεδο πολύ ανεπτυγμένο, και όμως το οικοσύστημα του πλανήτη μας σε διάλυση.
Όταν ο νόμος παντού είναι το χρήμα.
Χωρίς να υπολογίζονται έννοιες όπως αυτή της οικογένειας, της Πατρίδας.
Λέμε κοινωνία αλλά τι σημαίνει για τον καθένα μας; Η κοινωνία απαρτίζεται από άτομα που με την προσφορά και τη στάση τους δημιουργούν ένα σύνολο.
Την κοινωνία την χαρακτηρίζει η συνεργασία, η αλληλεγγύη, η προσφορά, ο πολιτισμός και όλα αυτά με κύριο κορμό την οικογένεια.
Εδώ ίσως θα πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας. Η οικογένεια είναι μια μικρή κοινωνία. Κάθε οικογένεια για να λειτουργεί σωστά έχει αρχές, αλληλοσεβασμό, αλληλοϋποστήριξη και αγάπη.
Βασικές αρχές για την οικογένεια, για την κοινωνία.
Σκούρα τα πράγματα αν δεν ξαναδημιουργήσουμε τις οικογένειες μας με αυτά τα στοιχεία.
Θα είμαστε σε αυτή την κατάσταση συνέχεια. Δηλαδή σκλάβοι αυτών που κυβερνούν και διατάζουν, αντί να σέβονται και να στηρίζονται στους ανθρώπους!
Με τιμή
Φιλία Βαγιάκα