«Μνημοσύνη»

  

Και πάλι το έθνος των Ελλήνων θα πρέπει να μνημονεύσει άλλη μία γενοκτονία ,  αυτή της Μικράς  Ασίας όπως έχει συνηθίσει να λέγεται.

Ακόμη μια φορά που σφαγιάσθηκαν, λεηλατήθηκαν, εκδιώχθηκαν,  από τα άγια χώματα των προγόνων. Εκείνους που πριν χιλιάδες χρόνια σαν νέοι Ηρακλειδής ξεκίνησαν και δημιούργησαν τις νέες πατρίδες της Ιωνίας.

Προσπάθησαν να ημερώσουν και τα θεριά τα οποία κατέβαιναν από τις στέπες και να τα εξανθρωπίσουν. Να τους μάθουν γράμματα πολιτισμό να τους δώσουν αρχές. Μάταια όμως.

Η γιαγιά μου έλεγε για τα θεριά αυτά, «παιδί μου, είναι τα χειρότερα απ’ όλα γιατί είναι ανήμερα».

Και αυτά τα ανήμερα θεριά πολλές φορές τον ευλογημένο Έλληνα τον κατασπάραξε, προσπαθώντας να τον εξαφανίσει.

Χιλιάδες χρόνια προσπαθούν αλλά ο πολιτισμός μας δεν σβήνεται. Εκεί που πάνε να ανασηκώσουν λίγο κεφάλι η αρχαιολογική σκαπάνη τους καταχωνιάζει στα λαγούμιά τους. Ότι και να κάνουν είναι εφήμεροι γιατί ο πολιτισμός τα γράμματα οι επιστήμες ανήκουν στους αιώνες των αιώνων.

Εμείς σήμερα έχουμε αυτό το χρέος να τηρήσουμε τη μνημοσύνη. Και να την παραδώσουμε  στις επόμενες γενεές των Ελλήνων.

Δεν υπάρχουν δύσκολοι καιροί. Πάντα για εμάς οι καιροί φουρτουνιασμένοι ήτανε! Επειδή δεν έχουμε να φάμε, θα τα καταφέρουμε.

Αυτό είναι το χρέος μας η διάδοση του πολιτισμού. Με κύρια αρχή τον σεβασμό και το μέτρο.

Όσο για τους διωγμούς του έθνους μας είναι γραμμένοι όλοι στα κύτταρά μας γι’ αυτό ανατριχιάζουμε όταν βλέπουμε την γαλανόλευκη και τα πεσμένα μάρμαρα των αρχαίων μας προγόνων.

Πριν ενενήντα τρία χρόνια βιώσαμε άλλον έναν διωγμό. Ο πολιτισμός μας   όμως μάζεψε τα κομμάτιά του και αντιστέκεται, ενώ τα θεριά σήμερα προσπαθούν να αποκτήσουν φίλους με τα δικά μας αποκαϊδια.

Εμείς θυμόμαστε, μνημονεύουμε και αναφέρουμε τις αλύτρωτες πατρίδες, που πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικές μας θα είναι!

Με τιμή

Φιλία Βαγιάκα