Με τραγικές αφορμές και πάλι τα νοσοκομεία μας παρουσιάζουν την ζοφερή τους εικόνα.
Υπάρχουν όμως κάποιοι εργαζόμενοι σε αυτά που τιμούν το λειτούργημά τους και το τίτλο τους ως εργαζόμενοι στον τομέα της Υγείας.
Μία τέτοια ομάδα βρίσκεται στο ΑΤΤΙΚΟΝ νοσοκομείο στο Χαϊδάρι Αττικής.
Ποιο συγκεκριμένα η ομάδα της καθηγήτριας λοιμοξιολόγου κυρίας Σούλη υπεύθυνης της Β’ Παθολογικής κλινικής του ΑΤΤΙΚΟΝ νοσοκομείου.
Είναι πολύ συνηθισμένο τρεις τα ξημερώματα η κ. Σούλη να διαγνώσκει στα επείγοντα του νοσοκομείου. Παράλληλα να προτρέπει τους εκπαιδευόμενους φοιτητές (να αναφέρω ότι το ΑΤΤΙΚΟΝ υπάγεται στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο), και εκπαιδευόμενους ιατρούς για αντίληψη συμπτωμάτων και γνωματεύσεων των ασθενών ,ενώ η συμπεριφορά της να είναι ευγενέστατη.
Δίνει το παράδειγμα στο τι σημαίνει σεβασμός προς τον άνθρωπο με τη στάση της και την απόφασή της προκειμένου να μην νοσηλευτεί ο πάσχων,ας βρίσκεται και σε ράντζο στο διάδρομο της κλινικής.
Εδώ που έχουμε φτάσει, τα περισσότερα αναλώσιμα τα φέρνουν οι ασθενείς από το σπίτι τους.
Η κ. Σούλη και η ομάδα της παραμένουν εκεί ανάμεσα σε εμένα, σε εσένα και δίνουν τη μάχη τους καθημερινά πάνω από είκοσι τέσσερις ώρες αν χρειαστεί!
Είναι αυτά τα παραδείγματα τα οποία θα υπάρχουν και σε άλλα σημεία της κοινωνίας μας που μας κάνουν να παίρνουμε μια βαθιά ανάσα για να συνεχίσουμε.
Αυτό είναι σημαντικό. ΑΝ κάνεις σωστά τη δουλειά σου όλα θα πάνε καλά. Και εκείνη η ομάδα στο ΑΤΤΙΚΟΝ νοσοκομείο κάνει καλά τη δουλειά της.
Με τιμή
Φιλία Βαγιάκα
Τὸ παρὸν ἀναδημοσιεύθηκε στὸ Oxtapus *blueAction.
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει