Ως υπεύθυνη πολίτης και εγώ όταν άρχισε η ανακύκλωση –στην αρχή ήταν μόνον για χαρτιά-,ξεχώριζα τα υλικά που μπορούσαν να ανακυκλωθούν και πριν γεμίσει η συνοικία μου πλέ κάδους ανακυκλώσεως έτρεχα με διάφορες σακούλες να βρωτους ειδικούς κάδους που υπήρχαν σε ελάχιστα σημεία.
Βλέπετε ήμουν ιδεαλίστρια και πίστευα ότι συμμετέχω σε ένα γενικό καλό των συνανθρώπων μου και της Πολιτείας. Άλλωστε και η Πολιτεία η Δημοτικές αρχές μας προέτρεπαν για αυτό. Και έτσι είναι το σωστό. Στην υπερκαταναλωτική κοινωνία η μέθοδος της ανακύκλωσης βοηθάει.
Ώσπου πριν λίγο καιρό διάβασα, άκουσα όλα αυτά τα τεράστια ποσά που κερδοσκοπούν οι ασχολούμενοι με την ανακύκλωση, χωρίς να παρέχουν για όσα έχουν δεσμευτεί απέναντι στο κράτος.
Χρυσορυχείο η ανακύκλωση. Από τα δικά μας σκουπίδια κάποιοι χρυσώνονται και δεν είναι οι άνθρωποι που δουλεύουν στα απορριμματοφόρα και στη συλλογή τους. Άλλοι είναι κάποιοι που ασχολούνται και με δημόσια έργα και με την τέταρτη εξουσία.
Καλά κάνουνε, αφού τους επιτρέπεται καλά κάνουν.
Τα δικά μου σκουπίδια για ανακύκλωση όμως δεν θα τα ξαναεκμεταλευτούνε. Βέβαια έμαθα ότι έχουν πλέον απλωθεί και στα κοινά απόβλητα. Είναι πολλά τα λεφτά.
Μέχρι να μάθω ότι κάποιες εταιρίες κάνουν πραγματική ανακύκλωση και δεν τα καίνε απλά και ρυπαρά, θα ρίχνω όλα τα σκουπίδιά μου μαζί και ας μου ζητήσει κάποιος το λόγο.
Με τιμή
Φιλία Βαγιάκα
Τὸ παρὸν ἀναδημοσιεύθηκε στὸ Ῥωμηῶν Ἐνημέρωση.
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει