Παρατηρώντας κάποιος τις επιγραφές των καταστημάτων στην πατρίδα μας έχει την αίσθηση ότι βρίσκεται σε μια αγγλόφωνη χώρα αφού οι περισσότερες είναι σε αυτή γλώσσα.
Ξενόγλωσσες οι φίρμες των καταστημάτων λες και απευθύνονται σε καταναλωτές που μιλούν αγγλικά.
Μήπως έτσι είναι; Μήπως η κύρια γλώσσα των Ελλήνων έχει γίνει η Αγγλική;
Είναι κάτι που επισημάνεται χρόνια και όμως αυξάνεται ως φαινόμενο και δεν μειώνεται.
Βέβαια το μεγαλύτερο ζήτημα βρίσκεται στις διαφημίσεις. Και πάλι ακατανόητο. Ένας διευθυντής πωλήσεων αναφέρει ότι γίνεται αυτό επειδή πλέον μας έχουν εκπαιδεύσει να σκεπτόμαστε στην αγγλική γλώσσα.
Είναι τρομακτικό αν συμβαίνει αυτό. Η μητρική μου γλώσσα να είναι η ελληνική και να σκέπτομαι αγγλικά.
Όμως είναι απορίας άξιον να υπάρχουν γύρω μας αγγλικές επιγραφές, οι οποίες δεν μας βοηθάνε και στις αγορές μας. δεν είναι «κράχτης» να το αναφέρω στην εμπορική γλώσσα. Και ακόμη ποιο παράδοξο όταν το τα προϊόντα του καταστήματος είναι μόνο ελληνικά είδη. Φέρνω ένα παράδειγμα.: Σε μια γειτονιά υπάρχει ένα κατάστημα που η επιγραφή του γράφει «mini market», και από κάτω γράφει: «μόνον, ελληνικά προϊόντα».
Αν ανησυχούμε για την ταυτότητά μας και γενικά την εθνικότητά μας, είναι και αυτό ένα σημείο αναφοράς.
Ακόμη μπορούμε και διαβάζουμε την ελληνική γλώσσα. Δεν έχουμε διαβρωθεί από την παγκοσμιοποίηση. Ποιό ωραία διαβάζεται ή ακούγεται το γρήγορο φαγητό ως διαφήμιση από το fast food;
Και στην τελική οι τουρίστες προσπαθούν να μάθουν το «όπα» και το «μουσακά» γιατί να τους το στερήσουμε γράφοντας παντού αγγλικές επιγραφές;
Σημεία των καιρών.
Με τιμή
Φιλία Βαγιάκα