Σεγκόβια, Αντρές.

(Andrés Segovia, Λινάρες 1893 – Μαδρίτη 1987). Ισπανός βιρτουόζος κιθαρίστας. Αν και άρχισε τις μουσικές σπουδές του μελετώντας πιάνο και βιολοντσέλο, γοητεύτηκε σύντομα από την κιθάρα, η οποία υπήρξε το πάθος του σε όλη του τη ζωή. Ο Σ. υπήρξε σε μεγάλο βαθμό αυτοδίδακτος καθώς δεν υπήρχε τότε παγιωμένη τεχνική της κλασικής κιθάρας, ούτε ασφαλώς δάσκαλοι για να τη διδάξουν. Αντίθετα, η σημερινή τεχνική της διαμορφώθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη μουσική διαίσθηση και τις αναζητήσεις του Σ. Έδωσε το πρώτο του δημόσιο κοντσέρτο το 1909, το 1916 ήταν ήδη γνωστός στην Ισπανία, ενώ μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1920 ήταν διάσημος σχεδόν σε όλο τον κόσμο.

Η μεγάλη συμβολή του Σ. έγκειται στο ότι καθιέρωσε την κιθάρα σε όργανο της κλασικής μουσικής, ενώ διεύρυνε το ρεπερτόριό της μεταγράφοντας και εκτελώντας σε αυτήν έργα κλασικών συνθετών όπως ο Ραμό, ο Κουπρέν και ο Μπαχ που είχαν αρχικά γραφτεί για λαούτο, βιχουέλα (ισπανικό λαούτο σε σχήμα κιθάρας) και τσέμπαλο.

Επιπροσθέτως, ο Σ. ενθάρρυνε συνθέτες (όπως ο Βίλα Λόμπος, ο Καζέλα, ο Πόνσε, ο Καστελνουόβο Τεντέσκο κ.ά.) να γράψουν έργα ειδικά για κιθάρα, συντελώντας έτσι στη δημιουργία ενός ειδικού ρεπερτορίου της κλασικής κιθάρας.

Ο Σ. δεν σταμάτησε τις δημόσιες παραστάσεις μέχρι το τέλος της ζωής του, ενώ το 1976 δημοσίευσε την Αυτοβιογραφία των χρόνων 1893-1920 και το 1979 το Αντρές Σεγκόβια, το βιβλίο μου για την κιθάρα.

Ο Σ. συνέβαλε περισσότερο από κάθε άλλον στην ανάδειξη της κιθάρας από λαϊκό όργανο περιορισμένων δυνατοτήτων σε κλασικό συμφωνικό όργανο.

http://www.ygeiaonline.gr/component/k2/item/47730-segkobia_antres