Λένε πως μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Χίλιες διαφορετικές λέξεις οι οποίες μπορούν να περιγράψουν το ίδιο πράγμα. Αυτή είναι η ομορφιά του λόγου και ταυτόχρονα η πολυπλοκότητά του. Όλη μας η καθημερινότητα είναι χτισμένη από αυτές. Από τις συναναστροφές μας μέχρι και την ενημέρωσή μας.Μέσω των λέξεων εξελισσόμαστε. Πολλές, μας επηρεάζουν και μας καθορίζουν. Το πιο απλό παράδειγμα; Οι αναγνώσεις μας. Πόσες φορές έτυχε ένας τίτλος να σας οδηγήσει στην ανάγνωση ενός άρθρου; Ίσως να ήταν παραπλανητικός ίσως και όχι. Το θέμα είναι πως σας κέρδισε -αν όχι να διαβάσετε το ίδιο το κείμενο, τουλάχιστον να το προσέξετε.
Αυτό είναι το ταλέντο του αρθρογράφου. Να κεντρίσει την προσοχή σας και λίγο από το χρόνο σας. Γι’ αυτόν, οι λέξεις είναι κώδικας. Μια συνταγή η οποία συνδέει τον ίδιο με εμάς. Η γραφή του έχει πειθώ. Μία ισχυρή πειθώ, η οποία μπορεί να μας εξελίξει ή να μας διχάσει.
Πόσο έτοιμοι λοιπόν είμαστε γι’ αυτό; Πόσοι από εμάς γνωρίζουν τη δύναμη της πειθούς και τα μέσα της; Ένα άρθρο μπορεί να μας οδηγήσει παντού. Θα το έχετε παρατηρήσει κι εσείς. Οι περισσότεροι, έχοντας ξεκινήσει με μια ουδέτερη διάθεση ή με μια απλή περιέργεια να διαβάσετε ένα κείμενο, στην πορεία είτε συγκινηθήκατε είτε θυμώσατε είτε γελάσατε. Μπορεί ακόμα να σας έκανε και να ταξιδέψετε. Ίσως σας βοήθησε και να αποφασίσετε κάτι που ήδη ξέρατε. Σίγουρα πάντως σας έκανε να νιώσετε. Επηρεαστήκατε λοιπόν. Πώς έγινε;
Απλά. Με τη δύναμη των λέξεων. Όπως έγραψε κάποτε ο Άλντους Χάξλεϋ «χάρη στις λέξεις μπορέσαμε να υψωθούμε πάνω απ’ τα κτήνη και χάρη στις λέξεις πέφτουμε στο επίπεδο των δαιμόνων». Ακόμα και πίσω από την ίδια την είδηση βρίσκεται ο τρόπος που είναι γραμμένη και πολλές φορές αυτός ο ίδιος μπορεί να την ξεπεράσει. Ένας συντάκτης μπορεί να δημιουργήσει με τις λέξεις του εικόνες και να μας οδηγήσει ή να μας παρασύρει, αναλόγως κινήτρου, στη δική του οπτική. Ας μην ξεχνάμε πως σε σχέση με μια απλή εικόνα ο λόγος αποκτά διάρκεια. Ειδικά μέσω κάποιου, ο οποίος ξέρει να τον χειρίζεται.
Με το σωστό χειρισμό, λοιπόν, ο συντάκτης μπορεί να δημιουργήσει κόσμους ή και να τους διαλύσει. Δεν είναι καθόλου υπερβολικό. Γράφοντας μία είδηση ή θέση αντικειμενικά, στοχεύει στη λογική των αναγνωστών του. Τους ωθεί να σκεφτούν και να προβληματιστούν. Ακόμα και να τον αντικρούσουν. Τι πιο υγιές; Σκέψη και αμφισβήτηση. Μέσω αυτών, λοιπόν, θα ωθήσει και θα αφυπνίσει.
Στον αντίποδα, υπάρχει και ο αρθρογράφος που ναι μεν έχει καλή πένα αλλά ταυτόχρονα προβάλλει και μια μονοδιάστατη οπτική των πραγμάτων. Εδώ είναι που βοηθούν περισσότερο οι λέξεις. Αυτός θα παίξει με το συναίσθημα κι έτσι θα πλάσει και το λόγο του. Λέξεις που θα μας κάνουν να υποστηρίξουμε τη λογική του και θα καλύψουν την ημιμάθειά του. Ποντάρει σε κάποιους από εμάς. Στο γεγονός πως απλώς θα δεχτούμε όσα λέει και έτσι θα τα μεταδώσουμε. Έτσι ίσως καταφέρει να διαλύσει κόσμους. Ή απλώς να τους παραπλανήσει.
Τελικά τι απ’ όλα είναι ένα άρθρο; Μια επιρροή, ένα ανάγνωσμα, ένα κίνητρο ή απλώς λέξεις; Ίσως είναι αυτό το οποίο του επιτρέψουμε εμείς να γίνει. Και εξαρτάται από ένα και μόνο δεδομένο. Αν τελικά εμείς το διαβάσουμε ή αν το αφήσαμε να μας διαβάσει αυτό.