Από παλιά έχουν πέσει λυτοί και δεμένοι, διάσημοι και άσημοι, και άλλοι πολλοί «δημοκράτες» να μας πείσουν ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας δεν ήταν παρά ομοφυλόφιλοι και παιδεραστές και μάλιστα πλήρως αποδεκτοί από την τότε κοινωνία.
Και με τις τελευταίες εξελίξεις θεωρώ ότι πολύ γρήγορα θα ξαναρχίσει και πάλι η διαφήμιση για το ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ένα έθνος ομοφυλοφίλων και ότι δεν είμαστε παρά απόγονοι διεστραμμένων παιδόφιλων.
Όμως σε ελεύθερη μετάφραση ο Σόλωνας λέει στους Νόμους του:
Αν κάποιος Αθηναίος συνάψει ομοφυλοφιλική σχέση δεν μπορεί:
– να γίνει μέλος των εννέα αρχόντων
– να εκλεγεί ιερέας
– να είναι συνήγορος του λαού
– να ασκεί εξουσία εντός ή εκτός της Αθήνας
– να σταλεί ως κήρυκας πολέμου
– να πει την γνώμη του (επειδή θεωρείται άμουσος και ανισόρροπος)
– να μπει στους δημόσιους ναούς
– να στεφανωθεί στις θρησκευτικές τελετές
– να μπει στον ιερό χώρο της Αγοράς.
Τέλος, όποιος έχει καταδικαστεί αλλά συνεχίζει να κάνει τέτοια πράγματα θα τιμωρείται με θάνατο!
Αν θέλετε να δείτε και το ίδιο το κείμενο κατεβάστε από εδώ το «ΣΟΛΩΝΟΣ ΝΟΜΟΙ» σε pdf. Στην σελίδα 71 του ή στο άρθρο 332, θα βρείτε το αρχαίο κείμενο και την μετάφραση. Και ακόμα καλύτερα αγοράστε το βιβλίο. Είναι των εκδόσεων ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ και κάνει μόνο πεντέμιση ευρώ. Ούτε μία πίτσα δηλαδή. Στο κάτω-κάτω αν ντρέπεστε να έχετε ένα βιβλίο αρχαίου Έλληνα συγγραφέα στην βιβλιοθήκη σας μπορείτε να το κρύψετε πίσω από την σειρά με τις συνταγές μαγειρικής…
ΥΓ. Θα πρέπει να σταματήσω να ασχολούμαι με τους «διαφορετικούς». Προφανώς η μάχη έχει χαθεί εδώ και δεκαετίες και τα παγκόσμια γεγονότα έχουν πάρει την «φυσική πορεία τους». Αλλά υπάρχουν θέματα τα οποία είναι απαραίτητο να επισημαίνονται, γιατί είναι δυνατόν να αλλάξουν την ζωή ενός ανθρώπου. Και θα ήταν καλύτερα να αφιερώσω τον χρόνο μου σε αυτά.
Kαι ο Ρομπέρ Φλασελιέ,στο βιβλιο του “Ο ερωτας στην Αρχαια Ελλαδα” δινει ακριβως αυτη την εκδοχη ως τη μονη αληθινη,φεροντας πληθος απο αποδειξεις,απο δημοσια και ιδιωτικη ζωη-και οχι μονο στην Αθηνα. Η ερμηνεια περι του “δωρικου ερωτος” επιχειρει να διαστρεβλωσει την ισχυροτατη αφοσιωση του συμπολεμιστη στον συντροφο του – μαζι στις ασκησεις ,στις μαχες, στον πονο του τραυματισμου,στο θρηνο και στη χαρα του θριαμβου – σε ιδεα ερωτικου παθους. Ειναι φανερο πως τετοιες ερμηνειες ειναι ακρως αυθαιρετες . Συνδεονται περισσοτερο με τον ψυχισμο του ερμηνευτη : Ερευνητες – αλλα και “ερευνητες” -κεντροευρωπαικης ,βεβαιως , προελευσης,δεν μπορουν να απαλλαγουν απο το ηθικο πλαισιο του παπισμου και προτεσταντισμου,οπου η αναζητηση της αμαρτιας καθισταται ισχυροτερη της ιστορικης αληθειας
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
Είναι λογικό ότι σε κάθε εποχή και σε κάθε πολιτισμό θα υπάρχουν άνθρωποι με σεξουαλικές παρεκκλίσεις. Αλλά το να θεωρείται ένας ολόκληρος πολιτισμός και μάλιστα τέτοιου επιπέδου όπως ο δικός μας ως ομοφυλοφιλικός είναι ξεκάθαρα πολιτισμική, ιστορική, πολιτική και ηθική αγυρτεία.
Φαντάσου δύο συμπολεμιστές (που το πιθανότερο είναι γνωστοί ή φίλοι από μικροί), οι οποίοι έχουν περάσει τα πάνδεινα στην πολύχρονη στρατιωτική τους εκπαίδευση, και που (κατά τους ερευνητές) κουβαλάνε κάπου 70 κιλά οπλισμό, ξεθεωμένοι μετά από μία σκληρή συμπλοκή ή μία δύσκολη πορεία, και με την πιθανότητα την άλλη μέρα να σκοτωθούν στην μάχη, να παριστάνουν τους «χαρούμενους» στο ξερό χώμα πάνω στο οποίο πρόκειται να κοιμηθούν.
Θέλει πολύ μεγάλη φαντασία ή τεράστια κακή προαίρεση, που και τα δύο μόνο οι «διαφορετικοί» διαθέτουν.
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει