Η Φύση εκδικείται στην Μάνδρα

Τα παράνομα κτίσματα στο Ελλαδιστάν είναι ένα είδος εθνικού σπορ μαζί με τις καταπατήσεις και τις πυρκαγιές.
Έχουμε καταστρέψει τεράστιες εκτάσεις πανέμορφης γης, πανέμορφα βουνά και πανέμορφες παραλίες με την μέθοδο καίω, καταπατώ, χτίζω παράνομα, πληρώνω και νομιμοποιώ. Στο Περιστέρι υπάρχει ένας «δρόμος» ποταμάκι. Από εκεί κατεβαίνουν τα νερά όταν βρέχει. Επάνω λοιπόν σε αυτόν τον δρόμο-ποτάμι κάποιος είχε χτίσει ένα σπίτι, του οποίου δυστυχώς δεν έχω φωτογραφία. Ήταν χτισμένο απάνω σε κολονάκια και άφηνε κάπου τριάντα πόντους από κάτω για να περνάει το νερό! Αν κατά λάθος τύχαινε να βουλώσει αυτό το σημείο, τα νερά θα έπνιγαν έναν κάθετο στενό δρόμο μήκους πάνω από πεντακόσια μέτρα. Πάλι καλά που τώρα το σπίτι κατεδαφίστηκε.
Εν τω μεταξύ το κράτος βοηθάει όσο μπορεί την κατάσταση. Δίνει νερό και ρεύμα στα αυθαίρετα με νομικίστικα παραθυράκια. Κανένας δεν θα έχτιζε παράνομα αν ήξερε ότι δεν θα πάρει ΠΟΤΕ νερό και ρολόι της ΔΕΗ.
Επιπλέον, το κράτος ΠΟΤΕ δεν έφτιαξε σχέδια οικιστικής ανάπτυξης. Απλά νομιμοποιούσε αυθαίρετα δημιουργώντας καταστρεπτικά οικιστικά περιβάλλοντα.
Και όταν τα αυθαίρετα χτίζονται από δημόσιους φορείς όπως συνέβη στην Μάνδρα με το αμαξοστάσιο, τότε μας αξίζει Όσκαρ βλακείας και εγκληματικής αμέλειας.
Από την άλλη μεριά η Φύση δεν ξέρει από μικροπολιτικά συμφέροντα, φακελάκια στους υπάλληλους, και άλλες ελλαδιστανικές κομπίνες. Όταν αποφασίσει ότι πρέπει να βρέξει κάπου θα βρέξει. Και θα ρίξει το νερό «που θα της καπνίσει».
Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, στην Μάνδρα της Αττικής, η Φύση έριξε μέσα σε έξι ώρες 15.200.000 τόνους νερό. Το οποίο, επειδή τα βουνά είχαν καεί, κατέβηκε όλο μαζί στον ξεροπόταμο και μετά, επειδή υπήρχε το αμαξοστάσιο και άλλα κτίσματα στην κοίτη του, πέρασε μία βόλτα από το χαώδες οικιστικό περιβάλλον της Μάνδρας.
Περιμένατε μήπως ότι κάποτε δεν θα συνέβαινε αυτό;
Περιμένετε μήπως ότι αυτό δεν θα συμβεί και σε δεκάδες άλλα μέρη του Ελλαδιστάν;