Ποιος θα μας σώσει από τους ειδικούς; [ψυχανάλυση]

Η νέα παγκόσμια θρησκεία της Νέας Εποχής στην Νέα Τάξη Πραγμάτων είναι η ψυχολογία. Μαζί με τα προβλήματα των ανθρώπων πολλαπλασιάζονται και οι ψυχίατροι.
Περιοδικά, εφημερίδες και διαδίκτυο υποκλίνονται με σεβασμό στους αρχιερείς-ψυχολόγους, έστω και αν πολλές φορές λένε βλακείες. Παράδειγμα ένας τηλε-μαϊντανός που είχε χωρίσει τρεις φορές, έδινε συμβουλές στις τηλεθεάτριες για το πώς «θα σώσουν τον γάμο τους»!!!
Οι ανόητες και κενές συμβουλές των περιοδικών μόδας -υπογραφόμενες από «ειδικούς»- δίνουν και παίρνουν.
Όλοι υιοθετούν την δυτική μέθοδο ανατροφής των παιδιών, που την συστήνουν οι «μοντέρνοι» ψυχίατροι, τα πράγματα πάνε ΜΟΝΙΜΑ από το κακό στο χειρότερο και όλοι αναρωτιούνται τον λόγο.
Αλήθεια γνωρίζετε πολλούς ανθρώπους [φυσικά όλο και κάποιος θα υπάρχει] που να έχουν πάει σε ψυχίατρο και να έχουν γίνει καλά με την περίφημη ψυχανάλυση; Το πολύ-πολύ να «έχουν λύσει τα προβλήματά τους» επειδή βρίσκονται μόνιμα σε καταστολή με ψυχοφάρμακα.
Το πιθανότερο είναι όλα τα παραπάνω ΔΕΝ τα έχετε σκεφτεί ποτέ «όλα μαζί» [ΑΝ βέβαια τα έχετε σκεφθεί ποτέ σας] οπότε ίσως να σας παραξενεύουν. Όμως είναι απολύτως φυσιολογικό να συμβαίνουν.
Η αυτογνωσία, δηλαδή η λύση των ψυχολογικών προβλημάτων, δεν είναι κάτι απλό. Η επιστήμη της ψυχολογίας έχει μία βασική αδυναμία στα ίδια της τα θεμέλια. Πρόκειται για την αθεΐα. Εξάλλου, ο ίδιος ο Φρόιντ δήλωνε άθεος, αν και είχε μελετήσει πολύ την Αγία Γραφή και ήταν Εβραίος στο θρήσκευμα.
Η ψυχολογία ήταν «υποκατάστημα» της Φιλοσοφίας μέχρι το 1870. Τότε ο γερμανός Wilhelm Maximilian Wundt [1832 – 1920] την μετέτρεψε σε ανεξάρτητη επιστήμη. Ο Wundt ήταν γιατρός, ψυχολόγος, φιλόσοφος και καθηγητής πανεπιστημίου. Ήταν ο πρώτος που πήρε από μόνος του τον τίτλο του «ψυχολόγου». Ήταν ο ιδρυτής του πρώτου ψυχολογικού εργαστηρίου, στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, το 1879. Έγινε γνωστός ως ο «πατέρας της πειραματικής Ψυχολογίας». Οργάνωσε την ψυχολογία με βάση την δομή της επιστήμης της χημείας. Σύμφωνα με την «κοινή λογική» της εποχής [η οποία παραμένει η ίδια μέχρι σήμερα] θεώρησε τον άνθρωπο ως μία μηχανή αποτελούμενη από εξαρτήματα, τα οποία μπορούν να αναλυθούν ξεχωριστά, να «επισκευαστούν» και έτσι να βγει ένα πόρισμα για τον «θεραπευμένο» άνθρωπο. Ο μεγάλος επιστήμων αρνήθηκε «γιατί έτσι» την ύπαρξη της ψυχής ή έστω την θεώρησε άσχετη με την επιστήμη του!
Μερικές δεκαετίες αργότερα, ο Αϊνστάιν θα δηλώσει: «Η επιστήμη χωρίς τη θρησκεία είναι χωλή, η θρησκεία χωρίς την επιστήμη είναι τυφλή».
Όμως η ψυχιατρική απορρίπτει την ψυχή και φυσικά τον ΑΓΝΩΣΤΟ και ΑΟΡΑΤΟ Θεό και προσπαθεί να λύσει τα πάντα με την ΨΥΧΡΗ λογική. Αλλά όπως είπε και πάλι ο πανέξυπνος Αϊνστάιν «Αν δε συγκρουστούμε με τη λογική, δεν θα φτάσουμε πουθενά ποτέ μας».
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο σήμερα οι ψυχίατροι έχουν τα ίδια προβλήματα όπως κάθε άλλος «κοινός θνητός»! Η ψυχολογική και ψυχιατρική επιστήμη απαιτεί από τους ψυχίατρους και τους ψυχολόγους να αυτο-θεραπευθούν πριν αρχίσουν να θεραπεύουν τους άλλους ανθρώπους. Αλλά όταν ο ίδιος ο «πατέρας» της ψυχιατρικής ο Φρόιντ είχε τον συγκεκριμένο, άγνωστο ΚΑΙ ΑΠΟΣΙΩΠΗΜΕΝΟ χαρακτήρα, τον οποίο αποκαλύπτουν στα βιβλία τους διάφοροι συγγραφείς-ερευνητές τι μπορεί να περιμένει κανείς; Το δέντρο φαίνεται τελικά από τους καρπούς του.
-Η αγγλίδα Dominic Streatfeild είναι συγγραφέας [όχι συγγραφίνα], δημοσιογράφος [όχι δημοσιογραφίνα] και δημιουργός [όχι δημιουργίνα] ντοκιμαντέρ. Ειδικεύεται σε ζητήματα στρατιωτικής και ασφάλειας., και σπούδασε στο King’s College του Λονδίνου. Υπηρέτησε στις βρετανικές ένοπλες δυνάμεις, εργάστηκε για το BBC και ως ανεξάρτητος παραγωγός ντοκιμαντέρ και δημοσιογράφος. Το 2001 εξέδωσε το βιβλίο «Cocaine: An Unauthorised Biography». Το βιβλίο που είχε 528 σελίδες επανεκδόθηκε το 2003.
-Ο Αμερικανός Frederick Campbell Crews είναι πολυγραφότατος συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας και καθηγητής της αγγλικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας του Μπέρκλεϊ. Στις 22 Αυγούστου 2017 εξέδωσε ένα βιβλίο με 746 σελίδες. Το βιβλίο του είχε τίτλο «Freud: Creating an Illusion» ή στα ελληνικά «Φρόυντ: Δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση». Ο συγγραφέας αποκαλύπτει πολλά αποσιωπημένα γεγονότα που γκρεμίζουν το είδωλο του «πατέρα της ψυχιατρικής». Ο Φρόιντ που υποτίθεται εφεύρε την επιστήμη της θεραπείας των ψυχολογικών προβλημάτων δεν ήταν καθόλου στα καλά του. Ο ψυχισμός του ξεχείλιζε από παράλογες και αλλόκοτες ιδέες, μισογυνισμό, λαγνεία και ωμότητα.
Ένας πολύ πρόχειρος κατάλογος της ψυχικής υγείας του Φρόιντ, σύμφωνα με τα λεγόμενα της Streatfeild, του Crews [και προφανώς και άλλων συγγραφέων] είναι ο παρακάτω:
-Ήταν προβληματικός από μικρός, αφού καταγόταν από πτωχευμένη λόγω του πολέμου εβραϊκή  οικογένεια. Τα βιώματα που είχε μικρός του δημιούργησαν «ακατανίκητη δίψα για πλούτο και δόξα».
-Πιθανολογείται [δεν είναι απόλυτα βέβαιο] ότι κακοποιούσε σεξουαλικά την μικρή αδελφή του.
-Πίστευε ότι η κοκαΐνη μπορούσε να απεξαρτήσει τους εθισμένους στην μορφίνη!
-Συνταγογράφησε σε έναν ασθενή του κοκαΐνη, και έτσι ο ασθενής απέκτησε και εξάρτηση!
-Ήταν ήδη κοκαϊνομανής από φοιτητής ακόμα, αφού είχε μπει στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης το 1883.
-Το 1884, ανακοίνωσε με κάποια επιστολή του ότι είχε ενδιαφέρον για τις θεραπευτικές χρήσεις της κοκαΐνης στις καρδιοπάθειες και τις νευρολογικές παθήσεις.
-Το 1885 μετά από πειράματα -αλλά και από την προσωπική του εμπειρία- έγραψε και εξέδωσε ένα κείμενο με τον γερμανικό τίτλο «Über Coca» ή στα ελληνικά «Σχετικά με την κοκαΐνη». Το συμπέρασμα της μελέτης του ήταν ότι η κοκαΐνη ήταν κατάλληλη για θεραπεία «εις πάσαν νόσον»!
-Οι ασθενείς του ήταν για αυτόν κάτι σαν ινδικά χοιρίδια. Δηλαδή αναλώσιμοι και χρήσιμοι μόνο για έρευνα.
-Ήταν φοροφυγάς.
-Πίστευε ότι οι περισσότεροι ασθενείς του δεν μπορούσαν να θεραπευτούν, αλλά αυτός τους «θεράπευε» με το αζημίωτο φυσικά.
-Διάλεγε για ασθενείς μόνο εκείνους που μπορούσαν να πληρώσουν με κάποιο αξιόπιστο νόμισμα της εποχής.
-Κανόνιζε ώστε οι ψυχοθεραπείες να τραβάνε σε μήκος για να κερδίζει περισσότερα χρήματα.
-Χειραγωγούσε τους ασθενείς του. Ήθελε «με το ζόρι» τα όνειρα και τα συμπτώματα που του έλεγαν να ταιριάξουν με τις θεωρίες του.
-Όταν κάποτε ρώτησαν τον Φρόυντ πώς αισθάνεται για τους ασθενείς του, ένας συνάδελφός του τον άκουσε να απαντά: «Μπορώ να τους τσακίσω».
-Ο ίδιος συνάδελφός του είπε ότι ο Φρόιντ «προέβαλλε τις δικές του σκέψεις στους άλλους».
-Ήταν μανιώδης καπνιστής από είκοσι ετών και καθημερινά κάπνιζε πάνω από 20 πούρα! Υποβλήθηκε σε περισσότερες από 30 χειρουργικές επεμβάσεις για αφαίρεση όγκων. Το 1923, οι γιατροί του αφαίρεσαν ένα μεγάλο μέρος από το σαγόνι του. Ποτέ δεν σταμάτησε το κάπνισμα.
-Πίστευε ότι το κάπνισμα τον κάνει παραγωγικό και δημιουργικό! Πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία: κάποιος θεραπεύει τον εθισμό των άλλων, θεωρώντας ότι ο δικός του εθισμός είναι «δημιουργική απασχόληση»!
-Κάποτε εξομολογήθηκε σε έναν φίλο του ότι μικρός ήταν ερωτευμένος με τη μητέρα του ενώ ταυτόχρονα ζήλευε τον πατέρα του και ότι αυτό το συμβάν σημάδεψε την παιδική του ηλικία.
-Είχε μανία με το σεξ και το «ανακάλυπτε» πίσω από όλα τα πράγματα.
-Πίστευε ότι όλα τα αγόρια είναι ερωτευμένα με τις μητέρες τους και θέλουν να δολοφονήσουν τους πατεράδες τους. Πρόκειται για το περίφημο [εμφανώς αποκλειστικά δικό του] «Οιδιπόδειο σύμπλεγμα». Με λίγα λόγια επειδή ο Φρόιντ ήταν ψυχικά ανώμαλος έβγαλε όλη την ανθρωπότητα ανώμαλη με το ζόρι. Πρόκειται για την περίπτωση ενός Νεοταξικού «προπατορικού αμαρτήματος».
-Θεωρούσε ότι οι γυναίκες είναι μοχθηρά πλάσματα που ζηλεύουν τους άνδρες επειδή αυτές δεν έχουν πέος. Πίστευε επίσης ότι η κρυφή φιλοδοξία των γυναικών είναι να ευνουχίσουν ψυχολογικά τους άνδρες ώστε να αποκτήσουν «το πέος που φθονούν και δεν έχουν».
Μετά από όλα αυτά δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι μπορούμε με άνεση να κατηγορήσουμε την ψυχιατρική επιστήμη ότι δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα των ασθενών. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να καταστέλλει τα συμπτώματά τους και να τους κρατάει χαπακωμένους με ψυχοφάρμακα.
Και ίσως, επίσης, να μην είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι όλα τα απολυταρχικά καθεστώτα στέλνουν τους αντιπάλους τους στα τρελάδικα. Αρκεί να υπογράψουν δύο ψυχίατροι ότι έχετε ψυχολογικό πρόβλημα, ώστε να σας κλείσουν στο πιτς-φυτίλι στο τρελάδικο. Σε κάποιες «ειδικές» περιπτώσεις [στις δικτατορίες κυρίως] αρκεί η υπογραφή από έναν γιατρό ακόμα και άσχετο με την ψυχιατρική…
Επομένως τι συμπέρασμα βγαίνει από όλα αυτά;
Είναι η ψυχιατρική και η ψυχολογία άχρηστη;
Είναι οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι άσχετοι και άχρηστοι;
Σαφώς όχι.
Κατά την γνώμη μου η παραπάνω επιστήμη θα ήταν χρησιμότατη αλλά όχι με την σημερινή μορφή του «συνταγογράφου ψυχοφαρμάκων» και του «δεκανικιού της κατεστημένης τάξης».
Κάποτε πρέπει να κατέβει η συγκεκριμένη επιστήμη [και οι θεράποντές της] «από το βάθρο του βασιλιά». Πρέπει να μετατραπεί σε μία κανονική «ελαττωματική» επιστήμη, η οποία δεν τα ξέρει όλα, και η οποία απαιτεί έρευνα, κόπο και χρόνο για να γίνει πραγματικά χρήσιμη.
Δεν ξέρω βέβαια αν η Νέα Τάξη Πραγμάτων επιθυμεί κάτι παρόμοιο με εμένα…