ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ

Λίγο πολύ όλοι μάθαμε, άλλοι με επιστημονικούς όρους και άλλοι με την γενική όπως την καταλαβαίνει ο καθένας από τα βιώματά του, την έννοια του όρου «φασισμός».

Σήμερα, η έννοια της λέξης “φασισμός”  χρησιμοποιείται πολλές φορές για να χαρακτηρίσει πρόσωπα, θεσμούς ή καταστάσεις που μπορεί να μην έχουν καμιά σχέση με την αρχική έννοια του όρου.

Στις μέρες μας η νοοτροπία του φασισμού έχει επεκταθεί και έχει γίνει κυρίαρχη ιδεολογία από το οικογενειακό περιβάλλον, το εργασιακό, το μαθησιακό και έχει κατακυριεύσει και την πολιτική ζωή του τόπου, άσχετα αν όλοι από τον πατέρα του σπιτιού μέχρι τους εθνοπατέρες διατυμπανίζουν δεξιά και αριστερά τις αρετές και την ωφέλεια της «δημοκρατίας». Άλλωστε είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι στο όνομα της Δημοκρατίας έχουν γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα και έχουν  χυθεί ποτάμια αίματος σε βάρος αυτής της ίδιας της Δημοκρατίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα εκφασισμού της εποχής μας είναι η συμπεριφορά της τηλεόρασης και κυρίως των καναλιών που θεωρούνται «συστημικά» κυρίως επειδή στηρίζουν με τις ενέργειές τους  το σύστημα, δηλαδή την εκάστοτε επικρατούσα πολιτική κατάσταση και ωραιοποιώντας τις όποιες επιλογές της  εξυμνώντας πρόσωπα που οι πολίτες αναθεματίζουν και επιλογές και μέτρα που οι πολίτες αποστρέφονται και απορρίπτουν.

Και αυτό γιατί υπάρχει αλληλεξάρτηση κυρίως με κίνητρο «οικονομικό» από την πλευρά της κρατούσας πολιτικής κατάστασης για «χρηματοδότηση» συνήθως με παράτυπο έως παράνομο τρόπο, για την ανακούφιση των χρεοκοπημένων «διαύλων επικοινωνίας και προπαγάνδας» και σαν αντιγύρισμα και «διάφορο» την υποστήριξη και προβολή των εξουσιαστικών θέσεων προβάλλοντας και αντιστρέφοντας τα όποια αρνητικά τους σε επιτυχίες και ωφελήματα.

Το φαινόμενο βέβαια δεν είναι μόνο τωρινό, ούτε μόνο ελληνικό. Αν ανατρέξουμε σε ιστορικές ρήσεις προσώπων που έχει καταγράψει η ιστορία θα διαπιστώσουμε πόσο διαχρονικός είναι ο φασισμός και τα παρακλάδια του και πόσο δύσκολα ή μάλλον πόσο αδύνατο είναι το   ξερίζωμα της ανθρωποκτόνου και διαστροφικής αυτής  νοοτροπίας.

Έχουν πει λοιπόν:

« Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση».

(Umberto Eco, 1932-, Ιταλός συγγραφέας)

«Όταν ο λαός φοβάται την κυβέρνηση, υπάρχει τυραννία. Όταν η κυβέρνηση φοβάται το λαό, υπάρχει ελευθερία».

                      Τόμας Τζέφερσον, 1749-1826, Αμερικανός πρόεδρος [1801-1809]

«Αυτή και μόνο είναι η ρίζα από όπου ξεπετιέται ένας τύραννος:  όταν εμφανίζεται για πρώτη φορά είναι ο προστάτης».

                                          Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος

«Ο φασισμός δεν ορίζεται από τον αριθμό των θυμάτων, αλλά από τον τρόπο που τα σκοτώνει».

                                          Jean-Paul Sartre, 1905-1980, Γάλλος φιλόσοφος

«Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. H σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό».

                                      Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

(σχολιάζοντας τους πανηγυρισμούς μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου)

Σημείωση : Αυτό το ζούμε στις μέρες μας.

«Τα όρια των τυράννων καθορίζονται από την ανοχή αυτών που καταπιέζουν».

                             Frederick Douglass, 1817-1895, Αφροαμερικανός ακτιβιστής &                       απελευθ.σκλάβος

«Η τυραννία ενός ηγεμόνα σε μια ολιγαρχία δεν είναι τόσο επικίνδυνη για το κοινό καλό, όσο η απάθεια των πολιτών σε μια δημοκρατία».

                               Montesquieu, 1689-1755, Γάλλος στοχαστής

«Αυτό που έχει αλλάξει σήμερα στη Γερμανία από την εποχή του Χίτλερ, στον τομέα της καταπίεσης, είναι το στυλ. Έχει γίνει λιγότερο μπαρόκ και περισσότερο αποτελεσματικό».

                              -Από τη Monde Diplomatique

«Οι δικτάτορες μπόρεσαν να αναδειχθούν μόνο χάρη στην εφεύρεση του μικροφώνου». 

                            Ανώνυμος