Συνωστισμός στα άκρα, κενό στο κέντρο.

Γράφει ο Κλεισθένης.

Η έξοδος απ’ την πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση είναι κύρια θέμα ορθής λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Τα στηρίγματα της δημοκρατίας είναι το κοινοβούλιο, η δικαιοσύνη και ο συνδικαλισμός.

Και τα τρία έχουν αλωθεί απ’ τον κομματισμό και κάθε υγιής προσπάθεια απεμπλοκής τους πέφτει στο κενό. Δυστυχώς το κομματικό σύστημα αποδεικνύεται πανίσχυρο.

Μιλάνε πολλοί για αλλαγή του συντάγματος και μερικοί για αλλαγή του πολιτεύματος.

Υπάρχει όμως και μία πολιτική αναγκαιότητα για την εύρυθμη λειτουργία του πολιτικούσυστήματος, η δημιουργία ενός καθαρού κεντρώου κόμματος που θα εκπροσωπήσει την μεσαία τάξη.

Γι’ αυτή την αναγκαιότητα δεν μιλάει κανένας.

Σήμερα έχουμε 4 κόμματα που κινούνται στο δεξιό φάσμα και τρία που ανήκουν στην αριστερή πτέρυγα και κανένα στο κέντρο.

Η λογική των πολυσυλλεκτικών κομμάτων εξουσίας έχει διαλύσει τον κεντρώο χώρο και η μεσαία τάξη μην έχοντας καθαρή δική της εκπροσώπηση ταλαντεύεται ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.

Η προπαγάνδα περί της αναγκαιότητας μονοκομματικής και ισχυρής κυβέρνησης μας οδήγησε στην σημερινή κατρακύλα και οι πολιτικές του ΠΑΣΟΚ σήμερα αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων είναι και ήταν καταστρεπτικές για την μεσαία τάξη που είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας. Η ανυπαρξία ενός κεντρώου κόμματος άφησε την μεσαία τάξη στην τύχη της με τραγικά επακόλουθα γι’ αυτήν και την οικονομία.

Η συρρίκνωση και περιθωριοποίηση της μεσαίας τάξης είναι παγκόσμιο φαινόμενο και νεοφιλελεύθερη πολιτική.

Η μεσαία τάξη μαζί με τους εργαζόμενους έχουν την δύναμη να μας βγάλουν απ’ την κρίση. Η μικρή και ευέλικτη επιχείρηση δίνει ανάπτυξη, παραγωγή και θέσεις εργασίας κάτι που χρειαζόμαστε άμεσα γιατί χωρίς ανάπτυξη ούτε χρέος μπορούμε να πληρώσουμε (φυσικά αυτό που νόμιμα χρωστάμε) ούτε προοπτική για την χώρα θα υπάρξει.

Αυτά που κάποιοι οραματίζονται για εξεγέρσεις και επαναστάσεις είναι ή εκ του πονηρού ή άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.

Οι εξεγέρσεις και οι επαναστάσεις γίνονται κατά δικτατορικών ή καταπιεστικών καθεστώτων. Πιστεύει κανείς ότι ο Γιωργάκης είναι δικτάτορας;;;; Πιστεύει κανείς ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι χούντα;;;;;

Όλα τα στραβά και ανάποδα που συμβαίνουν σήμερα είναι απόρροια της στρεβλής λειτουργίας του κοινοβουλευτικού μας συστήματος.

Οι αναγκαίες αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος μπορούν κάλλιστα να γίνουν απλά και ειρηνικά στα πλαίσια του συντάγματος με δημοκρατικές διαδικασίες.

Οι αλλαγές που προανέφερα (του συντάγματος, του πολιτεύματος και του πολιτικού χάρτη) δεν είναι εξεγερτικού ή επαναστατικού χαρακτήρα. Είναι θέμα αφομοίωσής τους απ’ το λαό. Αν αντιληφθούμε όλοι ότι οι αλλαγές είναι αναγκαίες τότε και οι διαμορφωτές των αλλαγών θα βρεθούν και οι αλλαγές θα γίνουν χωρίς να χρειάζεται ν’ ανοίξει ούτε μύτη.

Η μάχη σήμερα πρέπει να είναι σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, πρέπει να προσδιοριστούν ιδεολογικά και πολιτικά οι συμμετέχοντες στη μάχη για να ξεδιαλύνει το τοπίο αφήνοντας τον πολίτη να δράσει στηρίζοντας τις επιλογές του με ιδεολογικά και πολιτικά κριτήρια. Πρέπει η ιδεολογία και η πολιτική να επανέλθουν θέτοντας τους τεχνοκράτες στην σωστή τους θέση δλδ στη θέση των συμβούλων των πολιτικών. Η κοινωνία δεν μπορεί να πορευτεί με τεχνοκρατικές αποφάσεις αλλά μόνο με πολιτικές.