Τα ΟΧΙ σημάδεψαν την πορεία των Ελλήνων!

Της Ελένης  Σιάση,Φιλολόγου

«Όπως έχει αποδείξει η Ελληνική ιστορία, η ανάταση ενός έθνους επέρχεται μέσα από την αντίσταση η οποία προϋποθέτει γενναιοψυχία και εσωτερική ελευθερία, κατακτώντας έτσι την πλήρη ευδαιμονία. Παίρνοντας, λοιπόν, αφορμή από τον εορτασμό της 28ης  Οκτωβρίου του 1940, θεώρησα σκόπιμο να κάνω μια σύντομη αναφορά στα ΟΧΙ που σημάδεψαν τη διαδρομή της χώρας.

Το πρώτο ΟΧΙ ειπώθηκε στην πεδιάδα του Μαραθώνα το 490 π.Χ. κατά του Δαρείου και ολόκληρης της Περσικής αυτοκρατορίας. Συγκεκριμένα, ο Αθηναίος πολέμαρχος Καλλίμαχος παρέδωσε την αρχηγία στον Μιλτιάδη και χάριν αυτού και της ανδρείας των λίγων Ελλήνων πολεμιστών, ηττήθηκε η αναρίθμητη στρατιά των Περσών.

Το δεύτερο ΟΧΙ γράφτηκε στις ένδοξες Θερμοπύλες κατά το 480 π.Χ. από τον βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα με τους τριακόσιους μαχητές του ενάντια στον πολυάριθμο στρατό του Ξέρξη.

Το τρίτο ΟΧΙ αντιτάχθηκε από τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες κατά την πρώτη, δεύτερη και τρίτη σταυροφορία ενάντια στους σταυροφόρους της Δύσης. Δυστυχώς, στο τέλος τα στίφη της τέταρτης σταυροφορίας κατόρθωσαν, παρά την αντίσταση του Βυζαντίου να καταλάβουν τη Βασιλεύουσα τον Απρίλιο του 1204 μ.Χ..

Το τέταρτο ΟΧΙ συνέπεσε με το τέλος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας την 29η Μαΐου του 1453, καθώς έπεφταν νεκροί στην Πόλη οι τελευταίοι υπερασπιστές της με μπροστάρη τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΙΑ’ τον Παλαιολόγο. Αυτή η θυσία αποτέλεσε τη σπίθα αιώνες αργότερα για την εθνική παλιγγενεσία του 1821 και τη μετέπειτα απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Οθωμανούς.

Και φτάνουμε στο πέμπτο ΟΧΙ που βροντοφώναξαν όλοι οι Έλληνες διά στόματος τουΙωάννη Μεταξά εναντίον των Ιταλών την 28η Οκτωβρίου του 1940. Το ΟΧΙαυτό επέφερε αναπόφευκτα τον πόλεμο, όμως δεν άργησε να φανεί  η ελευθερία λόγω της αυτοθυσίας των Ελλήνων που κατόρθωσαν να εκδιώξουν τον εχθρό.

Τέλος, το έκτο ΟΧΙ ακούστηκε από τον ελληνικό στρατό το 1941 κατά των σιδηρόφρακτων χιτλερικών στρατιών στα Μακεδονικά οχυρά και σιγά – σιγά εξαπλώθηκε μέχρι την Κρήτη. Λαμπρό και τούτο το ΟΧΙ και με νωπές τις μνήμες της νεότερης ιστορίας μας, πρέπει να αποτελέσει το φωτεινό άστρο σ’ αυτές τις δύσκολες ώρες του έθνους μας και να μας κρατάει ενωμένους, για να βγούμε ζωντανοί από τις Συμπληγάδες Πέτρες.

Μπορεί τα «ΟΧΙ» να θέλουν δύναμη ψυχής, να απαιτούν διαρκείς αγώνες και ματωμένες πορείες, όμως πάντα οδηγούν σε καλύτερες μέρες.

proinoslogos.gr