Έχουμε φτάσει στο 2014 και η Ελλάδα είναι κάπου μεταξύ της ανάπτυξης και του χάους. Αυτό είναι και το βασικό μήνυμα των εκλογών σύμφωνα με τα λεγόμενα όλων των πολιτικών.
Από το 1975 και μετά, από τότε δηλαδή που ξεκίνησε η Δημοκρατία να κυβερνά, δε θυμάμαι πόσες φορές τα κόμματα έχουν γυρίσει σελίδα για το καλό μας. Το αν δεν προλάβαμε να τις διαβάσουμε ή δεν έχουμε καταλάβει τι λέει αυτό το άθλιο βιβλίο των πολιτικών τόσα χρόνια, δεν είχε και πολύ σημασία, εφόσον περνάγαμε καλά.
Οι σελίδες γύρναγαν από τα χεράκια των εκάστοτε πολιτικών και ο κόσμος χειροκροτούσε σε κάθε γύρισμα. Έφτασε όμως η στιγμή, που κατά κάποιο τρόπο πήραμε χαμπάρι τι έγραφαν μέσα τους. Κάθε σελίδα πρόσθετε χρέος σε εμάς, κάθε σελίδα προετοίμαζε τη μελλοντική εξαθλίωση των πολλών και το μελλοντικό θάνατο κάποιων.
Θεωρητικά πήραμε χαμπάρι, πρακτικά ακόμα χειροκροτούμε στις πλατείες, στα γήπεδα και όπου αλλού μας καλέσουν οι πολιτικοί, για να γυρίσουν ξανά και τις επόμενες σελίδες.
Είναι να απορείς; Όχι! Είναι να λυπάσαι για την κατάντια μας, είναι να λυπάσαι για το μέλλον των παιδιών μας.
Όσοι επιμένουν με απερίγραπτη θέληση να μας σώσουν, προσπαθούν να το κάνουν εκβιάζοντάς μας ασύστολα. Θυμίζουν κάτι από Μαφία;
Πως γίναμε έτσι; Πως μπορούν και μας πείθουν οι ψεύτες και οι απατεώνες πολιτικοί; Έχει κι’ άλλο πάτο ακόμα;
Τεχνηέντως μας περνούν και την ευθύνη «Αν δεν μας ψηφίσετε, θα καταστραφούμε και θα φταίτε εσείς». Οπότε, ότι και να ψηφίσει ο απεγνωσμένος κοσμάκης, και θα φταίει και θα πληρώσει το τίμημα. Κατά τα άλλα, αυτοί συνεχώς θα γυρίζουν τις σελίδες και το χρέος των πολιτών θα μεγαλώνει.
Από τότε που ο κάθε ένας από εμάς έχει χαλαρώσει τη συνείδησή του, μπορεί να βάλει πολλά άσχημα μέσα. Όσο πιο χαλαρή είναι, τόσο και πιο πολύ θα ανεχόμαστε αυτά που μας κάνουν.
Πάντα εμείς είχαμε την ευθύνη των επιλογών μας και τώρα την έχουμε περισσότερο. Θα πράξουμε λοιπόν ανάλογα τη χαλαρότητα της συνείδησής μας.