Μια μικρή (και πικρή) ιστορία.

Αρχές του περασμένου χρόνου έσκασε η ιστορία του covid-19, γνωστού και ως κορωνοϊού, με κρούσματα, διασωληνώσεις και θανάτους.

Η κυβέρνηση υλοποιώντας τις εισηγήσεις «ειδικών» μας επέβαλε αυστηρό περιορισμό μετακινήσεων, γνωστό και ως «lockdown»,  απαγόρευσε τον εορτασμό και της Αποκριάς, προκειμένου να περάσουμε ένα καλό καλοκαίρι.

Για το λόγο αυτό δεν μας επιτρέψανε να γιορτάσουμε το Πάσχα παραδοσιακά, αλλά μόνο με τηλεοπτική παρακολούθηση και ψήσιμο του οβελία στα μπαλκόνια και τις πιλοτές.

Ήρθε το καλοκαίρι, με σαφώς μειωμένες αφίξεις τουριστών παρά τις αισιόδοξες προβλέψεις των «αρμοδίων» αλλά και τις μετακινήσεις των ημεδαπών λόγω του covid-19, που μετά το καλοκαίρι εμφάνισε υψηλή μεταδοτικότητα.

Η κυβέρνηση πάλι επέβαλε περιορισμό μετακινήσεων (lockdown), μετά από τις ίδιες εισηγήσεις των ίδιων «ειδικών», με την αγορά να λειτουργεί με πρωτόγνωρα συστήματα  (click away, click in shop και click inside) προκειμένου –λέει- να περάσουμε καλά τα Χριστούγεννα.

Ορολογίες που ακούγοντάς τις οι υπερήλικες κλειστήκανε περισσότερο στα σπίτια τους καθώς νόμιζαν ότι ήταν καινούργιες αρρώστιες.

Δυστυχώς η έξαρση του ιού δεν περιορίστηκε, χάσαμε τα Χριστούγεννα, περάσανε (ως απαγορευμένες) και οι Απόκριες με τους περιορισμούς να ισχύουν για να περάσουμε καλύτερα το φετινό Πάσχα.

Όμως πάλι οι προβλέψεις των «ειδικών» δεν επαληθεύτηκαν, τα κρούσματα αντί να μειώνονται αυξάνονται, αυξάνονται και οι διασωληνωμένοι, αυξάνονται και οι θάνατοι με αποτέλεσμα οι ίδιοι «ειδικοί» να εισηγούνται πάλι τον πασχαλινό εγκλεισμό κατά τα περσινά πρότυπα, με τον εορτασμό να μας τον συνιστούν πάλι σε μπαλκόνια και πιλοτές, ενώ η Ανάσταση εισηγούνται οι «ειδικοί» να γίνει στις 9 η ώρα αντί στις 12 τα μεσάνυχτα όπως εξ απανέκαθεν γίνεται. Και αυτό χωρίς να ερωτηθεί ο Κύριος αν θέλει να επανέλθει στη ζωή τρεις ώρες νωρίτερα.

Και όλο αυτό για να περάσουμε –λένε- καλά το καλοκαίρι που αναμένουμε να μας επισκεφτούν τα μιλιούνια οι τουρίστες για να μας πλουτίσουν.

Αυτά προς το παρόν και καθώς θα έχουμε μια από τα ίδια, εγώ σαν μη ειδικός συνιστώ ψυχραιμία και υπομονή μέχρι να απαλλαγούμε από τους «ειδικούς».